Παράδοση

Το “παρδαλό κατσίκι ” είναι δημιούργημα του σκιτσογράφου Φωκ . Δημητριάδη , που το παρουσίαζε κάθε μέρα σε Αθηναϊκή εφημερίδα σατιρίζοντας τα έργα και τις ημέρες κάποιου υπουργού .

Από τα πολύ παλιά χρόνια οι Έλληνες είχαμε το διχασμό ..Αυτή η κατάσταση βασίλευε και μεταξύ γειτονικών χωριών . Αφορμή να τσακωθούν δυο χωριά ήταν τα όρια , τα εδάφη βοσκής , η χάραξη καινούργιου δρόμου κλπ . Έτσι έμεινε …

Κατά την Βυζαντινή περίοδο , υπήρχαν ειδικοί δάσκαλοι , που δίδασκαν την κολακεία σε διάφορους, που ήθελαν να πετύχουν κάποια θέση στα ανάκτορα . Όλοι αυτοί ονομάζονταν ” αυλοκόλακες ” …… Όταν ο κύριός τους ήθελε να καβαλήσει το άλογό …

Μια φορά λένε ότι ο Ν . Χότζας συμφώνησε με το Σουλτάνο να μάθει σε 5 χρόνια στην καμήλα του γράμματα . Όλοι όσοι το άκουσαν έμειναν έκπληκτοι και νόμισαν ότι ο Χότζας τρελάθηκε … Το ίδιο ανήσυχη ήταν και …

Ο Αλκιβιάδης ο Αθηναίος , είχε κόψει μια μέρα την ουρά ενός ωραίου σκυλιού του και σε όσους τον ρωτούσαν γιατί το είχε κάνει , απαντούσε : ” Όσο θα μιλούν οι Αθηναίοι για το σκυλί μου , δε θα …

Είναι μία φράση που την είπε ο Κολοκοτρώνης σε ένα παλικάρι του , που ήταν παπάς , και αργούσε να ‘ρθει . Σε ερώτηση του Γέρου γιατί άργησε , αυτός απάντησε πως , καθώς περνούσε από το χωριό , είδε …

Τη φράση αυτή την έλεγαν όσοι Αθηναίοι γλίτωσαν από την καταστροφή της εκστρατείας στη Σικελία , για όσους αιχμαλωτίσθηκαν εκεί και για να ανακουφιστούν από τα δεινά τους και να βελτιώσουν τη θέση τους , έκαναν το δάσκαλο στις πόλεις …

– Από που ‘σαι κόρη μου ; – Από κει που ‘ναι ο άντρας μου .

Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα , και στα ξανθά σου τα μαλλιά κρέμεται μια τσαπέλλα .

Α βρεξ’ ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης πέντε δέκα , να ιδείς το κοντοκρίθαρο , που στρίβει το μουστάκι , να ιδείς και τις αρχόντισσες που ψιλοκρησαρίζουν να ιδείς και τη φτωχολογιά , που ψιλοκοσκινίζει .

Μαθημένο είν’ τ’ αρνί , να του παίρνουν το μαλλί .

Κάλλιο αρρώστια στο κορμί , παρά αρρώστια στην ψυχή .

Σαν αστράφτει και βροντά , δέσε τη βάρκα του ψαρά .

Όποιος βαριέται τα πόδια του , πεθυμάει το στόμα του .

Βρεί τη θύρα , ν’ ακούσει η παραθύρα .

Όσο βιάζεται η γριά , τόσο κόβετε η κλωνά .