Παράδοση

Να τη χαρώ τη μέση σου, είντα λιανή λιανή ’ναι και για το σφιχταγκάλιασμα είντα παντιδιερή ’ναι!

Α σε ρωτήξει η μάνα σου είντά ’κανες στ’ αλώνι, πες τση πως το κοπάνιζες για να μην ξεφιδώνει.

Είναι γρουσουζιά να αφήνεις τα παπούτσια σου ανάποδα.

Αρέσει μου να περπατείς κι εγώ να σε ξανοίγω, γιατ’ είναι το κορμάκι σου παντιδιερό και λίγο.

Είναι κακό να παινεύεις την ομορφιά ενός μωρού, γιατί προκαλείς τις νεράιδες που μπορεί να το ζηλέψουν και να του κάνουν κακό.

Πού ’σαι, πουλί μου των πουλιώ, κι απ’ ώρα ελόγιαζά το και το λιγνό σου το κορμί αποκαμάρωνά το.

Το πολύ το κυρ’ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.

Φρου φρου και τ’ αμπέλι ξέφραγο.

Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης.

Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δε τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Πίττα που δεν τρως, τί σε μέλλει κι αν καεί;

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός.

Πλεύουν τα μήλα στο νερό πλεύουν και οι καβαλίνες.