Παράδοση

Οι νεόνυμφοι δεν επιτρέπεται να επισκέπτονται λεχώνα πριν περάσουν σαράντα μέρες από το γάμο τους. Δεν πηγαίνουν σε κηδείες, ούτε επιτρέπεται κατά τα μνημόσυνα να παίρνουν κόλλυβα, για ένα χρόνο για να μη επισκιασθεί η ευτυχία τους.

Την πρώτη εβδομάδα του γάμου τους οι νεόνυμφοι, αποφεύγουν κάθε ασχολία, εκτός από την τακτοποίηση του νοικοκυριού τους , για να μην υπόκεινται σε βασκανίες.

Τα κολύκια στο γαμήλιο γεύμα, δεν τεμαχίζονται με μαχαίρι, αλλά κόβονται από νέους και νέες και όποιος πάρει το μεγαλύτερο τεμάχιο, πιστεύεται ότι θα παντρευτεί ενωρίτερα.

Τα κουφέτα του δίσκου της στέψεως πιστεύεται, ότι έχουν μαντική δύναμη. Εκείνη η νέα που θα τοποθετήσει τρία κουφέτα κάτω από το προσκεφάλι της, πιθανόν να δει όνειρο που προλέγει σ΄ αυτήν τον μέλλοντα σύζυγο.

Όποιος από τους νεόνυμφους πατήσει το πόδι του άλλου κατά την ανάγνωση του Αποστόλου, πιστεύεται ότι θα έχει μεγάλη επιρροή επί του άλλου

Κατά την τέλεση του μυστηρίου του γάμου , προσέχουν ιδιαιτέρως, να μην κάνουν κόμπο σε μαντήλι οι παρευρισκόμενοι, διότι πιστεύεται ότι έτσι «δένεται» το αντρόγυνο.

Οι χήρες δεν αναμιγνύονται στην παρασκευή των γλυκισμάτων του γάμου, καθώς και στα προικιά.

Κατά το μυστήριο του γάμου παράνυμφοι γίνονται μικρά παιδιά ή έφηβοι, των οποίων αμφότεροι οι γονείς βρίσκονται στη ζωή.

Αν γίνουν δύο γάμοι στο ίδιο σπίτι το ίδιο έτος , πιστεύεται ότι μόνο ό ένας θα προκόψει.

Αποφεύγεται η τέλεση γάμων κατά τα δίσεκτα έτη και τους μήνες Φεβρουάριο και Μάιο. Επίσης κατά τη Μ. Σαρακοστή και τις άλλες νηστείες.

Η φράση αυτή λέγεται για φαύλους ανθρώπους. Αυτοί που δεν είναι άξιοι για τίποτα. μόνο κακά φέρνει το πέρασμά τους.

Η έκφραση ξεκίνησε από τα Κεφαλλονίτικα ανέκδοτα. Στα τέλη του 19ου αιώνα στην Κεφαλονιά ήταν δεσπότης ο Δόριζας, πολύ μορφωμένος και πολύ καλός κληρικός. Την εποχή εκείνη οι παπάδες μας ήταν, κατά κανόνα, πολύ λίγο γραμματιζούμενοι. Αλλά κάποιος απ’ αυτούς …

Για κάποιον που δεν είναι σταθερός στις αποφάσεις του, λέμε ότι “αλλάζει γνώμες σαν το πουκάμισο”. Το ίδιο, όμως, λέει και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος: “Ούδ’ εσθήτα τις ούτως αμείβει ραδίως ως συ τρόπον”, δηλαδή “Ούτε το ρούχο του δεν …

Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη. Ο Φλάμης είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία …

Η φράση ξεκινάει και γίνεται πολύ γνωστή από το παρακάτω τραγούδι, που γράφτηκε για το θρήνο της Πόλης: «Τ’ απάνω βήμα πάρθηκεν το κάτω ποκοιμάται το μεσακό εστράγγισε, παιδιά, πάρθην η Πόλη. Πήραν την Πόλη πήραν την, πήραν και την …

Η προέλευση της φράσης είναι κάπως περίεργη με τη σημερινή της σημασία. Ήταν η εποχή, που ο Πόντιος Πιλάτος είχε παραδώσει στους Αρχιερείς τον Ιησού Χριστό, για να σταυρωθεί. Είχε δώσει ακόμη την εντολή να γραφούν πάνω στο σταυρό τα …