Παράδοση

Τα πρωινά του Μαΐου, όταν ξυπνούσαν, έπιναν ένα κανάτι νερό και του Ιουνίου λίγο ξύδι. Πίστευαν ότι έτσι δεν θα αρρώσταιναν όλο τον χρόνο: «Τον Μάη πίνουν το νερό, το Θεριστή το ξύδι».

Αν δεν βρέξει τον Μάη, γίνεται μεγάλη παραγωγή μούστου. Λένε : «Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος».

Λέγεται ότι οι δαίμονες δεν αντέχουν τον ήχο της καμπάνας γιαυτό φοράνε καμπανάκια σαν φυλαχτό ενάντια σε δαιμόνια.

Αν πέσει η σκούπα μόνη της, θα έρθουν ανεπιθύμητοι επισκέπτες.

Αν δεις μαύρη γάτα στον δρόμο, είναι γρουσουζιά. Μικρά φυλαχτά με την μορφή μιας γάτας φοριούνται για καλή τύχη.

Αν πατήσεις καρφιά, η μητέρα σου θα χτυπήσει την μέση της.

Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.

Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.

Ο κλαψιάρης έφαγε τον τραγουδιστή.

Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.

Ο λόγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι.

Όποιος έχει πολύ πιπέρι ρίχνει και στα λάχανα.

Με στραβό αν κοιμηθείς , το πρωί θα αλληθωρίζεις.

Πάν’ τα σύννεφα την Πάτρα, πάν τα ρέματα γιομάτα.

Πάρε με όταν με βρεις , για να μ’ έχεις όταν θέλεις.

Παρασκευή και Σάββατο, ποτέ άφεγγο δε μένει.