Παράδοση

Όποτα θέλω πέρδικα μπορώ να σε σκοτώσωμόνο σ’ αφήνω και πετάςίσως και σε μερώσω

Σύννεφα φέρετε βροχήκι αστροπελέκια νύχτακαι τα δικά μου δάκρυα μέσα στην μπόρα πνίχτα

Ανάθεμα τη μάνα σου και με την εδική μουπου κάμανε τη συντεκνιά κι είσαι συναδερφή μου

Σ’ αγάπησα μα ο,τι ‘παθα καλά καλά μου βγαίνεικατέχω το πως η πληγή τσ’ αγάπης πως δεν γιαίνει

Καλιά να σκοτωθεί κανείς να πάρει μια τρομάραπαρά να πάρει άσκημηνα ‘χει η καρδιά του λαύρα

Απόψε μουσαφίρης σουκι ο,τι κι αν θες με κάνεμπεϊζαντές θα μου φανείαν θέσω ‘γω και χάμε

Οψές στ’ αγιάζι πότιζες τις βιόλες του σοχόρουήσουνα και κουκουβιστήθαρρείς πως δεν σε θώρου

Λεμονιά όντε θα δεις ντελικανή χαρά την έχεις κόρησαν το κοπέλι απού θα βρειτην πουλιτσά στα όρη

Η κακομοίρα η μάνα μουπάντα παράγγελνε μουτση μαυρομάτας το στενόμην το περνάς -ι-γιε μου

Μια πέρδικα συχνοτσιμπάτσι βιόλες του μπαξέ μουστο πάτημα την έβλεπακαι έπαιξε κι έφυγε μου

Lima από το ιταλικό = ρίνη (αρχαία ρίνη – ψάρι ). Όταν κανείς έχει ακατάσχετη φλυαρία , χρησιμοποιούμε τη φράση . Ακόμη και από το λιμός , λιμάζω – μεγάλη πείνα , λαιμαργία , βουλιμία , αδηφαγία . Το αρχαίο …

Στολίστει η νύφη κι απόμεινε

Τη φράση αυτή τη μεταχειριζόμαστε για κάποιον που θέλει να μας κάνει τον καμπόσο , τον πολύξερο αρχηγό . Το σωστό είναι « Γιολέκας » και είναι το κύριο και που ολόκληρο προφερόταν « Γκιώνης Λέκας Ζεϊνέλμπεης » . Αυτός …

Στους στραβούς κυβερνάει ο μονόφθαλμος

Από το γαλλικό “mascotte” , το αλλιώς “port bonheur” . Μικρό αντικείμενο , που νομίζουμε ότι μας φέρνει τύχη . Στην αρχή ήταν το όνομα ενός τυχερού παιχνιδιού

Στραβός βελόνι εγύρευε μέσα στην αχυρώνα.