Παράδοση

Το τζιβαέρι είναι πολύτιμος λίθος και μεταφορικά χρησιμοποιείται – κυρίως σε επιφωνηματικές φράσεις (τζιβαέρι μου!) – με την έννοια του θησαυρού. Η προέλευσή της είναι τουρκική.

“Αχαμνά μηριά κι αν σμίξουν δεν συγκαίγονται.”Στη λαϊκή γλώσσα σύγκαμμα, ή δερματίτις εξ επαφής, προκαλείται από τον ερεθισμό του δέρματος των μηρών εξ αιτίας της επαφής μεταξύ τους, του ιδρώτα, της ανάπτυξης μυκήτων κ.λπ. Λέγεται και παράτριμμα. Η παρατήρηση είναι …

Αυτή η φράση χρησιμοποιείται για τους καχέκτες . Αναφέρεται στο λεπτό κερί ή λιανοκέρι που όταν ανάψει λυώνει λίγο-λίγο και μειώνεται συνεχώς .

Αρχαία παροιμιώδης φράση: “εκ λύκου στόματος”. Σύμφωνα με το Λεξικό της Ελληνικής του Αθαν. Σακελλαρίου λέγεται επί των ανελπίστως τι λαμβανόντων. Πολλά έθιμα του ελληνικού χώρου βασίζονται στην αντίληψη ότι το στόμα του λύκου συμβολίζει το μέγιστο κίνδυνο από τον …

Σημασία: προαισθάνομαι τι πρόκειται να συμβεί. Η φράση προέρχεται από την αρχαία τελετουργική συνήθεια, κατά την οποία οι ιέρειες των μαντείων βουτούσαν τα δάχτυλά τους σ’ ένα υγρό με βάση το δαφνέλαιο, τις αναθυμιάσεις του οποίου εισέπνεαν καθώς τα έφερναν …

“Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος”. Στερεότυπη φράση που δηλώνει αδυναμία να πάρει κανείς κάτι (κυρίως χρήματα) από κάποιον που δεν έχει. Προέρχεται από τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την απάντηση που έδωσε ο Μένιππος στον …

” Caveant consules ” . Η φράση συμπληρώνεται ως εξής: ne quid respublica capiat. Κατά λέξη μετάφραση από τη λατινική: ας προσέξουν οι ύπατοι, για να μην κινδυνεύσει η δημοκρατία. Η φράση λεγόταν από τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο, που καλούσε τους …

“Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο “. Τη νεοελληνική παροιμία, που λέγεται σε περιπτώσεις συνεργασίας, ερμηνεύει ο Μ.Μερακλής: με την αλληλοβοήθεια εξυπηρετούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Αντίστοιχο της περίφημης ρήσης του Μενάνδρου: “χείρ χείρα νίπτει”.

Κατά λέξη: στο σημάδι/ στο αποτύπωμα των καρφιών. Ο «τύπος των ήλων» είναι το σημάδι από τα καρφιά (του σταυρικού μαρτυρίου), που ζήτησε να ψηλαφίσει ο «άπιστος» Θωμάς, προκειμένου να πιστέψει την ανάσταση του σταυρωμένου Ιησού. Πρόκειται για τη γνωστή …

Λεμονάκι μυρωδάτο κι από περιβόλι αφράτο μην παραμυρίζεις τόσο και με κάνεις και νυχτώσω.

Ένα σύννεφο περνά Κάτασπρο σαν το χιόνι, Κι ας είναι καλορίζικο Της νύφης το σεντόνι.

Δίχως γυναίκα και πιοτό, δίχως νερό και αέρα είντα τη θέλω τη ζωή, στον κόσμο νύχτα μέρα.

Αγαπημένο μου πουλί Και αλλέγρο μου γεράκι Η ξενιτιά σε χαίρεται Κι εγώ πίνω φαρμάκι.

Αυτόν το χρόνο ευτυχή εγώ τον προμαντεύω και μόνος σου θα το δεις πως δε θα χωρατεύω.

Αχ και νάμουν πετεινός να κράζω στην αυλή σου, να παίζω με τσι όρνιθες να λυώνει η απατή σου.

Μανιά με λένε Κωσταντή γεννήθηκα στα’Αλοίδες στο μέσα Μυλοπόταμο σ’ένα χωριό ιδεώδες.