Παράδοση

Επιρρηματική έκφραση, για να χαρακτηρίσουμε ένα γενικό ανακάτωμα. Το φύρδην προέρχεται από το «φύρω» (ανακατώνω, ζυμώνω, συγχέω), το δε μίγδην και μίγδα, επιρ. στη μέση, αναμίξ, ανάκατα.

Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.

Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.

Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραγούλια.

Και την πίτα ολόκληρη και το σκυλί χορτάτο.

Και μ’ εκατό στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.

Και η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.

Κάλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ’ αλώνι.

Κάλλιο μία μέρα κόκκορας παρά πέντε μέρες κότα.

Κάλλιο στο παλούκι, πάρα σώγαμπρος.

Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.

Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.

Κατά το ζώο και το φόρτωμα.

Κάποιου χαρίζανε ένα γάιδαρο και τον κοίταγε στα δόντια.

Κι εγώ κακό χερόβολο και συ κακό δεμάτι.

Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη.