Εθνικός δρυμός Πάρνηθας

Β.Δ. 644/31-8-1961 (Φ.Ε.Κ. 155 Α/61).

Υ.Α. 164975/2850/20-5-1985(Φ.Ε.Κ. 344 Β/85).

Απέχει 31 χλμ. από την Αθήνα. Ο πυρήνας του καταλαμβάνει 38.400 στρέμματα και εκτείνεται στα βόρεια του νομού Αττικής, στα σύνορα με το νομό Βοιωτίας. Περιλαμβάνει τις ψηλότερες κορυφές της Πάρνηθας-Καραμπόλα (1.413 μ.), Όρνιο (1.350 μ.), Πλατύ Βουνό (1.163 μ.), Κυρά (1.160 μ.) κ.λπ.- το λειβάδι Μπάφι, το οροπέδιο της Μόλας, τις τοποθεσίες Αγία Τριάδα, Μετόχι κ.λπ. Η περιφερειακή ζώνη παραμένει ακαθόριστη.

Το μεγαλύτερο τμήμα του δρυμού καλύπτεται από έλατα (Abies Cephalonica) και διάφορους θάμνους (μεσογειακή μακία). Στην Πάρνηθα έχουν καταμετρηθεί 1.000 περίπου ποικιλίες φυτών, από τις οποίες οι περισσότερες βρίσκονται εντός του δρυμού, λ.χ. ο κόκκινος κρίνος και η λευκή παιώνια. Μερικές από αυτές είναι ενδημικές της Αττικής όπως η Centaurea Pentelica, η Campanula Celsi, Dianthus Serratifolius. Υπάρχουν επίσης και άλλα ενδημικά φυτά της Ελλάδας, λ.χ. ο έβενος του Σίμπθορπ, το ηλιάνθεμo του Υμηττού, ο κρόκος ο αττικός, και η σκαμπιόζα του Υμηττού. Κεφαλλονίτικα έλατα, κοινά πεύκα (χαλέπιος πεύκη), κουμαριές, αριές, κουτσουπιές, κοκορεβυθιές, αγριόκεδροι, πλατάνια, ιτιές, λεύκες, κ.ά.Επίσης πάρα πολλά μικρά φυτά και αγριολούλουδα από τα οποία ορισμένα είναι σπάνια, ή ενδημικά (4).

Η πανίδα του εθνικού δρυμού είναι ιδιαίτερα πλούσια σε είδη, φτωχή όμως σε πληθυσμούς. Υπάρχει πλήθος θηλαστικών (αλεπούδες, κουνάβια, ασβοί, σκίουροι, λαγοί, τρωκτικά, τσακάλια). Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του εθνικού δρυμού Πάρνηθας είναι τα εκατό περίπου ελάφια που ζουν ελεύθερα. Η ορνιθοπανίδα της περιοχής περιλαμβάνει 113 είδη πουλιών, λ.χ. χρυσαετοί, γεράκια, πετροπέρδικες, μπούφοι, τσαλαπετεινοί, δρυοκολάπτες, κορυδαλλοί. Ελάφια, τσακάλια, αλεπούδες, λαγοί, ασβοί, νυφίτσες, σκίουροι, κ.ά.

Δασαρχείο Πάρνηθας,Αχαρνές

Η Πάρνηθα έχει χαρακτηριστεί και ως τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (Φ.Ε.Κ. 669 Β/68).