Κάλαντα πρωτοχρονιάς στην Αντίπαρο!

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνο.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει και τον κόσμο να φωτίσει.

Ο πρώτος του χαιρετισμός ήταν ο Αϊ Βασίλης
ο καλός μας νοικοκύρης.

Αφέντη μου ευγενικέ, που ‘χεις μεγάλη χάρη,

που σ’ έχουμε στον τόπο μας σαν το λαμπρό φεγγάρι.

Πολλά είπαμε τ’ αφέντη μας ας πούμ’ και της κυράς μας.
Κυρά λιγνή, κυρά ψηλή, κυρά καμαροφρύδα,

Που ‘χεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος
Και του κοράκου το φτερό βάζεις καμαροφρύδη.

Που ‘χεις το γιο, τον καλογιό, το γιο τον κανακάρη,

που λούζεις τον, χτενίζεις τον και στο σχολειό του πάει,

που ξέφυγε η πένα του και ‘χύθη το μελάνι
και λέρωσε τα ρούχα του τα μοσχομυρισμένα,

που τα μοσχομυρίζανε οι τρεις βασιλοπούλες.
Η μια ήτανε του πρίγκιπα, η άλλη του βεζίρη,

η τρίτη η ομορφότερη ήταν του νοικοκύρη.