Ζωϊκό βασίλειο

Ο θαλάσσιος ίππος χρησιμοποιεί τους κυνόδοντες του, μήκους 60 εκατοστών, για να μετακινείται στους πάγους, να ξεθάβει από την άμμο τα ζώα με τα οποία τρέφεται, να ανοίγει τα κοχύκια και να παλεύει με τα άλλα αρσενικά.

Τα δόντια της σμέρνας, είναι πολύ μυτερά και κυρτά φτιαγμένα έτσι για να αρπάζουν. Η σχετικά πυκνή διάταξη τους ενισχύεται από τα δύο μεγαλύετρα και κυρτά δόντια που βρίσκονται στο κέντρο του ουρανίσκου τους.

Το ναρβάλ ή θαλάσσιος μονόκερος, έχει δύο δόντια. Στα αρσενικά το αριστερό αναπτύσσεται σε ευθύ οξύληκτο χαυλιόδοντα, τον οποίο χρησιμοποιεί για να τρυπά τον πάγο, αφού χρειάζεται αέρα για να αναπνέει.

Τα κωικά δόντια του κροκόδειλουέχουν μία κοφτερή αιχμή στην εσωτερική τους πλευρά. Είναι περισσότερα από 60 και πέφτουν συχνά αλλά αντικαθίστανται αμέσως από καινούρια.

Η Έχιδνα – Chauliodus sloani, είναι ένα ψάρι που ζει στα απρόσιτα βάθη της θάλασσας και οφείλει το όνομα της στα πελώρια, προεξέχοντα δόντια της, γνώρισμα του αυθεντικού υποθαλάσσιου άρπαγα.

Τα χταπόδια που ζούν στην άβυσσο της θάλασσας, η όραση της τους είναι οξύτατη. Τα τεράστια μάτια τους αντισταθμίζουν την έλλειψη φωτός ακόμα και στα τόσο μεγάλα βάθη.

Το μαύρο σαγκρί – Etmopterus spinax, είναι ένα είδος μικρού σκυλόψαρου. Το μέγιστο μήκος του είναι τα εξήντα εκατοστά και είναι ο μικρότερος καρχαρίας της Μεσογείου. Ζει στα 2000 μέτρα και το δέρμα του φωσφορίζει.

Το ψάρι βάτραχος – αλιέα – Melanocetus johnsoni, ζει στα 2000 μέτρα. Το χαρακτηριστικό του, είναι μία κεραία στο κεφάλι του, που εκτείνεται με ένα φωτεινό δόλωμα στην άκρη του, το οποίο προσελκύει τη λεία.

Οι χαυλιόδοντες των αγριόχοιρων μοιάζουν με κέρατα ελαφιού. Είναι κυνόδοντες που μεγαλώνουν υπερβολικά και κυρτώνουν. Μερικές φορές η υπέρμετρη ανάπτυξη τους, προκαλεί διάτρηση των ματιών των ζώων, επιφέροντας το θάνατο τους.

Το Humenocephalus italicus, είναι το θαλάσσιο ποντικάκι της αβύσσου. τα χαρακτηριστικά του είνα ιη μυτερή μύτη, το πορτοκαλί χρώμα του και η μακριά ουρά του. Ζει μέχρι και τα 5000 βάθος.

Τα σαρκοφάγα ζώα, όπως οι τίγρεις, ξεχωρίζουν από τους υπεραναπτυγμένους κυνόδοντες και τους φονικούς κοπτήρες τους, όπλα καλά τροχισμένα.

Το ψάρι πελεκάνος όπως όλα τα ψάρια της αβύσσου έχουν φωτοφόρα όργανα που εκτείνονται σε όλο τους το σώμα. Το χαρακτηριστικό του, είναι το ανοιχτό στόμα του και τα τεράστια για το μέγεθος του δόντια.

Οι πρωτιά για τους μεγαλύτερους κοπτήρες, ανήκει στον αφρικανικό ελέφαντα. Στους γέρικους ελέφαντες, οι κοπτήρες έχουν μήκος 3,5 μέτρα και ζυγίζουν 60 κιλά, ενώ οι τραπεζίτες τους έχουν διαστάσεις τούβλου.

Το Leptocephalus brevirostris έχει τη μορφή φύλλου, είναι διαφανές και θεωρούνταν ξεχωριστό είδος. Κι όμως είναι η θαλάσσια προνύμφη του χελιού. Μέσα σε περίπου τρία χρόνια πλησιάζει στις ακτές και μεταμορφώνεται πρώτα σε νεαρό χέλι με νηματοειδή μορφή και έπειτα …

Τα θαλασσοπούλια τρέφονται κυρίως με ψάρια, τα οποία αρπάζουν βουτώντας στο νερό ή πετώντας κοντά στην επιφάνεια.

Τα είδη πουλιών που ζουν στις παραλίες σκάβουν την υγρή άμμο για να βρουν σκουλήκια, μικρά καβούρια και μαλάκια.