αλχημεία

Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που μας έρχονται συνήθως στον νου όταν ακούμε τη λέξη αλχημεία; Οι γέροντες του Μεσαίωνα που, ξεχασμένοι σε κάποια σοφίτα, μελετούσαν ακατάπαυστα μικρά φιαλίδια γεμάτα με κάποιο άγνωστο αφρίζον υγρό ή περνούσαν ώρες μπροστά σε κάποιον φούρνο προσπαθώντας να λιώσουν το μολύβι και να το κάνουν χρυσό.

” Θα μπορούσε να φανεί παράδοξο το γεγονός πως η σύγχρονη επιστήμη, αφού κέρδισε τους τίτλους της, συσσωρεύoντας μυριάδες γεγονότα και επιτελώντας αμέτρητα πειράματα, κατέληξε και πάλι στις ίδιες θεωρίες που είχαν διατυπωθεί πριν από πολλές χιλιετηρίδες ” (Εφημερίδα ” …

Αλχημεία: μία τόσο παρεξηγημένη και ιστορικά αδικημένη έννοια, που και σήμερα ακόμη, στην εποχή της πυρηνικής Φυσικής επιστήμης, χρησιμοποιείται το ίδιο αδικημένα, εννοώντας κανείς με αυτήν - όταν τη χρησιμοποιεί στο λεξιλόγιό του - το ανακάτεμα ουσιών (υγρών και μη). Έτσι θεωρήθηκε, όπως και με την Αστρολογία-Αστρονομία, η κακιά μάνα (η Αλχημεία) μιας λαμπρής κόρης (η Χημεία). Ας εμπιστευτούμε όμως τα γρανάζια του Κρόνου και θα γυρίσει ο τροχός για να ξαναβάλει τα πράγματα στη «θέση» τους.