Καινούργιος ή καινούριος;

Οι δύο τρόποι γραφής αυτής της λέξης δεν είναι τόσο εύκολο να διακριθούν. Η διαφορά τους είναι φυσικά το ‘γ’, το οποίο ακούγεται και στις δύο περιπτώσεις στην προφορά της λέξης [kenurjos], αλλά στην πρώτη περίπτωση γράφεται κιόλας, ενώ στη δεύτερη όχι. Η λέξη προέρχεται από το καινουργής (καινός + έργο) της αρχαίας ελληνικής· αυτή ακριβώς η ετυμολογία υποστηρίζει τη γραφή με ‘γ’. (λεξικό Μπαμπινιώτη). Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες λέξεις της νέας ελληνικής που προφέρονται με ένα ‘γ’ όταν το ‘ι’ τους προφέρεται ως ημίφωνο και όχι ως φωνήεν, γι’ αυτό και το λεξικό Τριανταφυλλίδη υποστηρίζει τη γραφή χωρίς ‘γ’ (όπως και το καθάριος γράφεται χωρίς ‘γ’ και όχι ως καθάργιος). Για να πάρουμε και μια τρίτη γνώμη (μήπως και καταλήξουμε κάπου), το λεξικό Κριαρά προτιμά τη γραφή ‘καινούργιος’ και πάλι λόγω της ετυμολογίας της λέξης.

Συνοψίζοντας: Επιλέγετε όποια γραφή επιθυμείτε εφόσον ξέρετε τα επιχειρήματα υπέρ της μιας ή της άλλης γραφής, όμως σας προτείνω τη γραφή με ‘γ’, για να θυμόμαστε και την προέλευση της λέξης.