…. Αξίες ουσιαστικές για τους προγόνους μας όπως η αγνή φιλία, η ανιδιοτελής ενασχόληση με τα κοινά, η πίστη σε ιδανικά και θεσμούς. Αξίες όπως η βαθειά ανάγκη της ψυχής να εξελιχθεί σε ανώτερα επίπεδα, ο ηρωϊσμός και η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης φαντάζουν ξένες προς τον δυτικό τρόπο σκέψεως. |
«Ιστορικό πλιάτσικο» ή «παραχάραξη της ιστορίας» ;
Η αρχή έγινε με την ταινία του Όλιβερ Στόουν «Αλέξανδρος», που, όπως και ο τίτλος του μαρτυρεί, υποβιβάζει την «Μεγαλοσύνη» του Έλληνα Στρατηλάτη.
Ένας ξένος λαός οικειοποιείται το Άστρο της Βεργίνας, το περίφημο Ελληνικό σύμβολο, αλλά και την γενέτειρα του Μέγα Στρατηλάτη, Αλεξάνδρου.
Με αφορμή το διπλό χτύπημα κάτω από την ζώνη, το άρθρο αυτό τεκμηριώνει την ελληνικότητα της Μακεδονίας και ρίχνει φώς στο έργο και την ζωή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
“ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΩΡΑ”
Η ετυμολογία του τοπωνυμίου Μακεδονία είναι καθαρά Ελληνική. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως η ονομασία Μακεδονία προέρχεται από το μακεδνός ή μακεδανός που σημαίνει υψηλός, μακρύς, πυραμειδοειδής (Στην δωρική διάλεκτο μάκος = μήκος). Επίσης όλα τα τοπωνύμια και ονόματα των Μακεδόνων (βασιλέων και ιστορικών προσώπων) που αναφέρονται στα αρχαία κείμενα, είναι Ελληνικά.
Τα περίφημο έργο του Άγγλου γλωσσολόγου και γεωγράφου Stanford (1877) αναφέρει ότι “Το Μακεδονικό ιδίωμα έχει στενότατη συγγένεια με την Ελληνική γλώσσα, καθώς και με τα ήθη και έθιμα, την δημώδη Ελληνική ποίηση, ιδιοσυγκρασία και χαρακτηριστικά, οπότε αποδεικνύει ότι οι Μακεδόνες είναι Ελληνικής καταγωγής” .
Αρχαίο Κείμενο | Μεταφράση στα Νέα Ελληνικά |
---|---|
Σκύλαξ, Περίπλους- περί Μακεδονίας: MAKEΔONIA: Από δε Πηνετού ποταμού Μακεδόνες εισίν έθνος και κόλπος Θερμαίος. Πρώτη πόλις Μακεδονίας Ηράκλειον, Δίον, Πύδνα πόλις Ελληνίς. Μεθώνη πόλις Ελληνίς και Αλιάκμων ποταμός, Αλωρός πόλις και ποταμός Λυδίας, Πέλλα πόλις και βασίλειον εν αυτή και ανάπλους εις αυτήν ανά τον Λυδίαν. Άξιος ποταμός, Εχέδωρος ποταμός, Θέρμη πόλις. Αίνεια Ελληνίς, Παλλήνη άκρα μακρά εις το πέλαγος ανατείνουσα, και πόλεις αίδε εν τη Παλλήνη Εληνίδες. Ποτίδαια εν τω μέσω το ισθμόν εμφράττουσα, Μένδη, Άφυτις, Θραμβηϊς, Σκιώνη, Κανάστραιον της παλλήνης ιερόν ακρωτήριον.
Έξω Δε του ισθμού πόλεις αίδε. Όλυνθος Ελληνίς, Μηκύβερνα Ελληνίς, Σερμυλία Ελληνίς και κόλπος Σερμυλικός, Τορώνη πόλις Ελληνίς και λιμήν, Δίον Ελληνίς, Θυσσός Ελληνίς, Κλεωναί Εληνίς. Άθως όρος, Ακρόθωοι Ελληνίς, Χαραδρούς Ελληνίς, Ολόφυξος Ελληνίς, Άκανθος Ελληνίς, Άλαπτα Ελληνίς, Αρέθουσα Εληνίς, Βολβή λίμνη, Απολλωνία Ελληνίς. Εισί και άλλαι αν μεσογεία πολλαί. Εισί Δε και άλλαι Μακεδονίας εν μεσογεία πολλαί. Έστι δε κολπώδης. Παράπλους Δε περί τους κόλπους δύο ημερών. Μετά Δε Μακεδονίαν Στρυμών ποταμός’ ούτος ορίζει Μακεδονίαν και Θράκην. | Σκύλακας, Περίπλους- περί Μακεδονίας: MAKEΔONIA: Από τον Πηνετό ποταμό και τον Θερμαϊκό κόλπο αρχίζει το Μακεδονικό έθνος. Πρώτη πόλις της Μακεδονίας (είναι το) Ηράκλειον, το Δίον, η Πύδνα πόλις Ελληνική. Η Μεθώνη πόλη Ελληνική, και ο Αλιάκμονας ποταμός, η πόλη Αλωρός και ο ποταμός Λυδίας, η Πέλλα πόλη με βασίλειο και πλέοντας αντιθέτως από το ρευμα, πηγαίνει κανείς στον Λυδίαν. Ο Άξιος ποταμός, ο Εχέδωρος ποταμός και η πόλη Θέρμη. Η Ελληνική Αίνεια, το μακρύ ακρωτήριο της Παλλήνης που στο πέλαγος ανατείνει, και πόλεις στην Παλλήνη Εληνικές. Η Ποτίδαια στο μέσον του ισθμού παρεμβάλλει η Μένδη, η Άφυτις, η Θραμβηϊς, η Σκιώνη, και το Κανάστραιον ιερό ακρωτήριο της Παλλήνης.
Έξω από τον ισθμό υπάρχουν οι εξής πόλεις: η Ελληνική Όλυνθος, η Ελληνική Μηκύβερνα, η Ελληνική Σερμυλία με τον Σερμυλικό κόλπο, η Ελληνική Τορώνη με το (ομώνυμο) λιμάνι, το Ελληνικό Δίον, η Ελληνική Θυσσός, οι Ελληνικές Κλεωνές. Το Ελληνικό βουνό Άθως με τους Ακρόθωους, η Ελληνική Χαραδρούς, η Ελληνική Ολόφυξος, η Ελληνική Άκανθος, η Ελληνική Άλαπτα, η Ελληνική Αρέθουσα, η Ελληνική λίμνη Βολβή, η Ελληνική Απολλωνία. Υπάρχουν κι άλλες πολλές Μακεδονικές πόλεις μη παραθαλάσσιες αλλά και κοντά στους κόλπους. Επίσης με πλοίο, (υπάρχουν πόλεις) σε απόσταση δύο ημερών από τους κόλπους. Μετά από την Μακεδονία ο ποταμός Στρυμώνας θέτει τα όρια ανάμεσα σε Μακεδονία και Θράκη. |
Η Μακεδονία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ελλάδος, από Αλιάκμονα και Όλυμπο ως τον ποταμό Στρυμόνα και Νέστο. Πρωτοαναφέρεται από τον Όμηρο, αλλά και τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής μαρτυρούν μία έντονη παρουσία, τουλάχιστον από το 5,000 πΧ . (Προϊστορία, Μέση Λίθινη Εποχή).
Ο Ηρόδοτος αναφέρει (1, 56) ότι οι Μακεδόνες ήταν Δωριείς, που εκδιώχτηκαν από την Εστιαιότιδα Θεσσαλίας, και κατοίκησαν στους πρόποδες της Πίνδου. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα (Β.765, 848-849, Ζ.226, Π.287-289) αναφέρει τα Πελασγικά κι Ελληνικά φύλλα που κατοικούσαν στη Μακεδονία.
Ο Στέφανος ο Βυζάντιος αναφέρει τον Γενάρχη των Μακεδόνων (Μακεδών ή Μακεδνός) που ήτανε γιός του Δία και της Θυϊας, κόρης του Δευκαλίωνα ή γιός του Λυκάονος, βασιλιά της Αρκαδίας.
ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΕΡΓΙΝΑΣ
Το οκτάκτινο αστέρι σύμφωνα με τους Πυθαγορείους συμβολίζει ΤΟ ΟΛΟΝ, ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΝ, ΤΟΝ ΜΥΗΜΕΝΟ, αλλά και ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΙΕΤΑΙ. Ο Μέγας Αλέξανδρος χρησιμοποιούσε το σύμβολο πλαισιωμένο από έναν ρόμβο, που συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, τα τέσσερα άκρα του ουρανού και υποδήλωνε την ιερή ένωση του Αλεξάνδρου με τις θεϊκές δυνάμεις .
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Ιούλιος 356 – Ιούνιος 323 π.Χ)
Ο Αλέξανδρος ο Γ’ ο Μέγας είναι αναμφισβήτητα μία ηρωϊκή μορφή που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία όλων των εποχών. Υπήρξε ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όχι μόνο της αρχαιότητας αλλά ίσως κι όλων των εποχών, Χρειάστηκε μόνο 11 χρόνια να κατακτήσει τον κόσμο, και συνεπώς το έργο του είναι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία. Θεμελίωσε τα ελληνιστικά βασίλεια της Ανατολής και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό και γλώσσα σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Λατρεύτηκε από τους λαούς που κατέκτησε. Είναι άξιο λόγου πως μέχρι σήμερα αν αναφερθεί το όνομα του σε έναν Άραβα, Πέρση ή Ινδό, θα τους δείτε να χαμογελάνε και να τον επαινούν ως σωτήρα και ηγέτη των λαών, όχι ως δυνάστη !
Η ονομασία Αλέξανδρος είναι καθαρά ελληνική, προερχόμενη από το ρήμα “αλέξω” (εμποδίζω, προστατεύω, βοηθώ) και το ουσιαστικό “ανήρ”. Συνεπώς σημαίνει “ο άνδρας που προστατεύει, που εμποδίζει, που βοηθά”
Η απόδειξη της ελληνικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 324 πΧ. (ακολουθώντας τα αχνάρια του πατέρα του, που ήταν Ολυμπιονίκης και εξαίρετος ιππέας) Ως γνωστόν, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες, ελεύθερους πολίτες κι όχι σε βαρβάρους. Άρα, αν είχε γεννηθεί στα Σκόπια, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, ούτε το όνομα, ούτε η γλώσσα κι η θρησκεία θα ήταν ελληνική, μα ούτε και θα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
[1] Λεξικά Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης “Ι. Σταματάκου” και “Lidell & Scott”.
[2] Η κατά της Μακεδονίας επιβουλή”, Γ. Α. Λεβέντη, Αθήναι 1966, έκδοσις β’
[3] Λιάνα Σουλβατζή “Ο Τάφος Του Μεγάλου Αλεξάνδρου Στην Όαση Σίουα”, (επιμέλεια Παναγιώτης Μητροπέτρος) Εκδόσεις Πιτσιλος, Αθήνα 1999, σελ. 172, 173.