Στο επίκεντρο της αναζήτησης της θεωρητικής Φυσικής υπάρχει πάντα η δημιουργία και η δομή του Σύμπαντος. Η πλέον διάσημη θεωρία για την κατασκευή του είναι αυτή του “Big Bang” («Μεγάλη Έκρηξη»). Μια άλλη εναλλακτική θεωρία, αυτή των Υπερχορδών, παρουσιάζει το Σύμπαν μας (στην πιο δημοφιλή εκδοχή της) σαν ένα «κουβάρι» εννέα (9) διαστάσεων. Τώρα δύο αμερικανοί επιστήμονες έρχονται να συμπληρώσουν και να διευκρινίσουν ότι η «Δημιουργία» αρέσκεται να ξεδιπλώνει άλλοτε σε τρεις και άλλοτε σε επτά από τις διαστάσεις!
Πέρα από την θεωρητική τοποθέτηση για την κατασκευή του Σύμπαντος το μεγάλο ερώτημα για τους Φυσικούς είναι: γιατί εμείς αντιλαμβανόμαστε μόνο τρεις διαστάσεις αντί για 4, 6 ή 9; Έχει να κάνει με την αντιληπτική μας ικανότητα ως όντων ή με την ίδια την κατασκευή του Σύμπαντος;
Απάντηση στο ερώτημα αυτό επιχειρούν να δώσουν ο Andreas Karch και η Lisa Randall, καθηγητές Φυσικής στα πανεπιστήμια της Ουάσιγκτον και του Χάρβαρντ αντίστοιχα. Οι δυο τους πιστεύουν ότι καθώς το Σύμπαν άρχισε να ξετυλίγει τις αρχικά «κουλουριασμένες» και ανεκδήλωτες διαστάσεις του και παράλληλα «αραίωνε» (σύμφωνα με την λεγόμενη «Αρχή της χαλάρωσης»(“relaxation principle”), δημιούργησε σχηματισμούς με 3 και 7 διαστάσεις, αποφεύγοντας «κατά προτίμηση» κάποιο άλλο πλήθος.
Οι δύο αμερικανοί συνεργάτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό μετά την αποπεράτωση της επεξεργασίας μαθηματικών μοντέλων που χρησιμοποίησαν για να περιγράψουν τη θεωρία των Υπερχορδών. Τα μαθηματικά δείχνουν λοιπόν ότι το Σύμπαν μας εκδηλώθηκε αποκλειστικά είτε σε τρισδιάστατες είτε σε επταδιάστατες μορφές.
Ξεκινώντας από την υπόθεση ότι το Σύμπαν ακολούθησε έναν ομαλό σχηματισμό σχηματίζοντας μορφές που αποκαλούνται «μεμβράνες», κατέληξαν στο ότι καθώς οι μεμβράνες αυτές «ξεδιπλώνονταν» κατέληξαν σε σχηματισμούς 3 ή 7 διαστάσεων.
Επιπλέον οι Karch και Randall τονίζουν ότι αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν Σύμπαν δεν είναι απαραίτητα «όλο το Σύμπαν» !!! Μέσα στο Σύμπαν θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν και άλλες πραγματικότητες τριών ή επτά διαστάσεων τις οποίες θα ήταν αδύνατο να αντιληφθούμε.
Επίσης υποστηρίζουν ότι αν και το Σύμπαν μας είναι τρισδιάστατο ή επταδιάστατο, υπάρχουν άλλοι κόσμοι που είναι πιθανόν πέντε ή εννιά διαστάσεων. Απλά εμείς δεν ζούμε σε αυτούς !!!
Όλα λοιπόν στο Σύμπαν μας υπακούουν στους νόμους των τριών διαστάσεων. Δυνάμεις, όπως ο ηλεκτρομαγνητισμός λειτουργούν στον τρισδιάστατο αυτό κόσμο και μόνο σε αυτόν. Άλλες πάλι δυνάμεις, όπως η βαρύτητα, θα μπορούσαν να προεκτείνονται και πέρα των τριών διαστάσεων, αν και όπως βεβαιώνουν τα μαθηματικά μοντέλα που περιγράφουν τη θεωρία των Karch και Randall, αν η δύναμη της βαρύτητας λειτουργούσε σε επτά «μεμβράνες», θα ελαττώνονταν τόσο ραγδαία ώστε δεν θα μπορούσε να συντελέσει στη δημιουργία π.χ. ενός ηλιακού συστήματος όπως το δικό μας, καθώς οι τροχιές των πλανητών δεν θα μπορούσαν να έχουν σταθερότητα και θα κατέρρεαν !
Πάντως, άσχετα από το αν η θεωρία αυτή «στέκει», σίγουρα φέρνει συνειρμούς από το παρελθόν καθώς – σε διάφορους πολιτισμούς – οι αριθμοί 3 και 7 θεωρούνταν ιεροί (μαζί με άλλους) και βασικοί για τη δόμηση του κόσμου μας. Ας σκεφτούμε απλά ότι 3 είναι τα βασικά χρώματα στη φύση, αλλά αναλύονται σε 7 χρώματα της ίριδας! Και πολλά άλλα παραδείγματα που καθιστούν τους αριθμούς 3 και 7 «μαγικούς».
Όσο για την ίδια τη θεωρία των Karch and Randall, αρκεί να περιμένουμε λίγο ακόμα καθώς θα δημοσιευτεί μέσα στον Οκτώβριο σε έκδοση της «Αμερικανικής Εταιρίας Φυσικής».
Πηγές & Σχετικά Links:
– http://www.eurekalert.org/pub_releases/2005-09/uow-psu092805.php
– “Οι μαθηματικές αρμονίες του Σύμπαντος”, του Γ.Α.Πλάνα – Οργανισμός Νέα Ακρόπολη, http://www.esoterica.gr/articles/contributions/sciences/matharm/matharm.htm
– “Ο καθρέφτης μέσα στον καθρέφτη”, της Ευφροσύνης Τσακίρη, http://www.esoterica.gr/articles/contributions/sciences/selfsimilar/selfsimilar.htm