Αδελφοποιήσεις πόλεων και τεχνογνωσία

Προλεγόμενα

Ιδού τα μοιραία χαρακτηριστικά της τύχης του Ελληνισμού που κληρονομήσαμε: τόσο οι αρχαίοι πρόγονοί μας, που ήτανε γι΄ αυτούς μεγάλη η αγάπη τους για τη φιλοσοφία και την έρευνα και έκαναν σκέψεις γιατί υπάρχουν καλοί ή κακοί άνθρωποι και είχανε καλές γνώσεις ως ερευνητές, αφήσανε, όμως, και αφήνουμε και εμείς σε άλλους από τα αποτελέσματα των ερευνών να κάνουν κάτι πρακτικό, έτσι τόσο οι πρόγονοί μας, όσο και ο πολιτισμός του Καφενείου των Νεοελλήνων, του «χαβαλέ, χαβαλέ, χαβαλέ» κάνουμε μόνο σκέψεις, για διασκέδαση της ανίας, και είμαστε ευχαριστημένοι αν μπορούμε και εμείς να εξηγήσουμε σε «μονόλογους» μια υπόθεση, -όπως περαιτέρω δεν έκαναν οι πρόγονοί μας και δεν κάνουμε και εμείς κάτι παραγωγικότερο, γιατί αυτό δεν το θεωρούμε τόσο σπουδαίο. Μετά από αυτά όμως οδηγούμαστε σε βαριά ληθαργικότητα.

Πρόλογος και κριτική ανάλυση

Γνωρίζουμε από τους αρχαίους προγόνους μας, που « υποθέτουμε ότι κληρονομήσαμε πολλά», ότι πολύ σπουδαία ήτανε γι΄ αυτούς η φιλοσοφία: η λέξη σημαίνει αγάπη στη σοφία.
Οι φιλόσοφοι ασχολούνταν με τη γη και με το σύμπαν, έκαναν σκέψεις γιατί υπάρχουν καλοί ή κακοί άνθρωποι, πως όφειλαν να ζουν και γιατί όλα είναι έτσι, όπως είναι. Στην Αστρονομία οι ΄Έλληνες ερευνητές είχανε καλές γνώσεις: ήδη τότε ανακάλυψαν, ότι η γη αιωρείται ελεύθερη στο σύμπαν και σαν σφαίρα τριγυρίζει γύρω από τον άξονά της.
Σήμερα προσπαθούμε από τα αποτελέσματα των ερευνών να κάνουμε κάτι πρακτικό, δεν κάνουμε μόνο σκέψεις και μόνο να φιλοσοφούμε, γιατί λειτουργεί μια μηχανή, παρά κατασκευάζουμε αμέσως ένα αυτοκίνητο.

0ι ΄Έλληνες σκεπτότανε αλλιώς και ίσως, έτσι, όπως σκεπτόμαστε σήμερα και εμείς με τον πολιτισμό της φιλοσοφίας του Καφενείου: Αυτοί ήτανε ευχαριστημένοι, και εμείς τώρα επίσης στην πολιτική του Καφενείου, αν μπορούσαν να εξηγήσουν και να αποδείξουν ένα πράγμα, μια υπόθεση, όπως σήμερα και εμείς σε πολύωρο καθισιό στο Καφενείο, κάτι τι παραγωγικότερο να κάνουν απ΄ αυτό δεν ήτανε γι΄ αυτούς τόσο σπουδαίο, όσο σπουδαίο δεν είναι σήμερα και σε εμάς.

Ασφαλώς θα μπορούσαμε εδώ που ζούμε και εργαζόμαστε ενδιάμεσα στους συμπολίτες των ευρωπαίων εταίρων μας της ΕΕ και στις αδελφοποιημένες πόλεις, με την πολυπληθή προσφορά τεχνογνωσίας, να αξιοποιήσουμε μια πολύπλευρη και πολυδιάστατη έλληνα-ευρωπαϊκή ενημέρωση, – και ενεργητικότερη συμμετοχή και από τα μέχρι τώρα υποβαθμισμένα ελληνικά ΜΜΕ, που είναι και μέρους της αιτίας και του κακού στην Ελλάδα, -γύρω από την εκπαίδευση, οικονομική και πολιτιστική παραγωγικότερη δραστηριότητα και ανάπτυξη αλληλεπίδρασης και ασφαλώς, εκτός των ολίγων μέχρι τώρα ακολουθούμενων προοπτικών, υπάρχουν και πολλές άλλες καλύτερες παραγωγικότερες εναλλακτικές προοπτικές και λύσεις, συνεργίες, που σε μία παραγωγικότερη επιδίωξη οραματισμού θα βρισκότανε η νέα γενιά σε καλύτερη κατάσταση ακόμα και για το λόμπι της Ελλάδας στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Αρκετές φορές η κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη μπορεί να παροτρυνθεί να γεννηθεί και να προωθηθεί αρχικά στο τόπο μας, αλλά και με τις επισκέψεις νέων και εξειδικευμένου προσωπικού στις αδελφοποιημένες πόλεις του εξωτερικού.

Όμως τρεις δεκαετίες είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ένας πλούτος ανθρώπων της ελληνικής μεταναστευτικής διακίνησης βρίσκεται στις χώρες αυτές με τεράστιες προοπτικές, αλληλέγγυας εξέλιξης, και εθελοντικής συμμετοχής σε πολλούς τομείς, που δεν δυνηθήκαμε μέχρι τώρα να αξιοποιήσουμε βοηθώντας και στην οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική αυτο-εξέλιξη της χώρα μας και τώρα φαίνονται τα αποτελέσματα να είναι ακόμα πενιχρά, ενώ η Κομισιόν μας κατηγορεί για ένα σωρό παραλείψεις, παραβιάσεις και διαφθορές, ενώ πάλι λείπουν οι μακροχρόνιοι οραματισμοί, ( κομματικοί, πολιτικοί, οικονομικοί) καθώς και οι ανταλλαγές απόψεων και διαλόγων, ενώ πάλι οι ενεργοί πολίτες και οι εντόπιες ή και συνεργατικές παραγωγικές επενδύσεις με Έλληνες και ξένους, ή και με συνεργίες είναι πενιχρές και στον τόπο μας και επίσης στη γειτονική μας χώρα.

Παρατήρηση:

Εύκολο και κατανοητό είναι να δυσκολευόμαστε να συνεργαστούμε στη χώρα που πέρασαν πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες, τη Γερμανία, και θα είμαστε όμως ευτυχέστατοι, αν γνωρίζαμε, ότι με όλες τις άλλες χώρες θα είμαστε κατά πού πολύ περισσότερο δύσπιστοι, δυσαρεστημένοι και υποβαθμισμένοι. Εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας εμποδίζουν σε συνεργασίες και αλληλοβοήθειες, είναι ο τρόπος συμπεριφοράς και το είδος σκέψης και δράσης, παιδείας, διαλόγου και θέληση αμοιβαίας αλληλεγγύης για μεταρρύθμιση και πρόοδο σε πολλούς τομείς. .

Βέβαιο είναι ότι από τις τοπικές και περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις πέρασαν αρκετές φορές, Έλληνες, ξένοι ή και με προοπτικές συνεργιών επενδυτές, αλλά δυστυχώς από αίτια μικροπολιτικών λόγων και προσωπικής σκοπιμότητας εδιώχθησαν. Καλά θα είναι μια εξειδικευμένη στατιστική έρευνα και καταγραφή των αιτίων, ώστε να ταξινομήσουμε τις ανεκμετάλλευτες εκείνες προοπτικές και να τις αξιολογήσουμε με κριτικό μάτι για το μέλλον. Ο ανταποκριτής της Sueddeutsche Zeitung, ¾.3.2012,σ.15: αρκεί να περάσει κάποιος μόνο πέντε λεπτά μάλιστα από το χυδαίο πομπώδες Γραφείου ενός Αθηναίου περιφερειακού Δημάρχου και να ακούσει τις δικές του κούφιες στροφές ανόητων φράσεων, για να μπορέσει να κατανοήσει κάποιος την οργή των Ελλήνων απέναντι στην πολιτική τους κάσσα . Και καταλήγει, μπορεί κάποιος μόνο να ελπίζει, ότι η κρίση δεν θα εισχωρήσει πολύ βαθιά στην ελληνική κοινωνία».

Γεγονός είναι, και επιβεβαιώνεται η υποψία, ότι πολλοί πολιτικοί, και τοπικοί και περιφερειακοί θεσμοφύλακες και άρχοντες διέπονται από προσωπική πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική υποβαθμισμένη προσωπικότητα στις ενδιάμεσες ανθρώπινες σχέσεις.
Απλούστατες προτεινόμενες διερευνήσεις αξιών για το καλό του τόπου, τις απορρίπτουν χωρίς συζήτηση ή διότι είναι ανίκανοι να τις συλλάβουν και απορρίπτουν τα πάντα, (από στενοκεφαλιά, συμφεροντολογική αλληλοεξυπηρέτηση υμετέρων σχεδίων και φίλων) ή και διότι δεν είναι προσωπική τους σκέψη και γέννηση, που δεν μπορούν να σηκώσουν προτεινόμενες σκέψεις και οραματισμούς.

Ετούτες τις τάσεις του Ναρκισσισμού και της -αλεξιθυμίας- τις διαπίστωσα και τις κατέγραψα μπροστά από είκοσι χρόνια. Το γεγονός και μόνο αυτό, μπορεί να είναι ο μεγάλος κίνδυνος των τοπικών μας κοινωνιών και η κατάφορη παραβίαση της συνταγματικής ισονομίας και ισοτιμίας σε πολλούς τομείς. Τώρα μάλιστα λένε και επισημαίνουν οι ψυχίατροι για τους έλληνες πολιτικούς, ότι παρουσιάζουν διαταραχές ναρκισσισμού, αλαζονείας ( δηλαδή πάσχουν από παθολογική διαταραγμένη συμπεριφορά, ψυχική κόπωση και ανασφάλεια)
Ετούτα τα συμπεράσματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για εμάς, τους πολίτες , για τον τόπο μας και τις ενδιάμεσες ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ μας και μεταξύ πόλεων των ευρωπαίων εταίρων μας. www.dimseferiadis.com. Σιφναίος 1975, www.lamiastar.gr, www.uromed.gr Τέλος της παρατήρησης

Πρόλογος και κριτική ανάλυση

Γνωρίζουμε από την πόλη της Κολωνίας με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου, που είναι αδελφοποιημένη με όλον τον κόσμο, και πόλεις με τις οποίες διατηρεί επικοινωνία και εντατικά μεριμνά με ειδικές σχέσεις. Με συλλογικές δραστηριοποιήσεις, εκδηλώσεις και συναντήσεις των πολιτών της Κολωνίας υλοποιούνται οι σχέσεις με τους πολίτες των αδελφοποιημένων πόλεων.

Αυτές οι σχέσεις υπηρετούν την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των πολιτών της Κολωνίας και των αλλοδαπών αδελφοποιημένων πόλεων και φίλων.
Τοιουτοτρόπως επιδιώκεται η προσέγγιση των διαφορετικών πολιτισμών και η γνωριμία με τον τρόπος ζωής, σκέψης και δράσης και γίνεται μια αμοιβαία κατανόηση και για το αρχικό άγνωστο σιγά, σιγά μετατρέπεται σε κατανοητό.

Επίσης και η ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει ότι η αδελφοποίηση σχολείων, πόλεων, οργανισμών, πανεπιστημίων, επαγγελματικών, μουσικών σχολών, μουσείων, οικονομικών σχολών, τμημάτων ιατρικής κλπ. αποτελεί ένα σημαντικό μέσο που συμβάλλει στο να κατανοήσουν οι άνθρωποι τους στόχους της ΕΕ, στην ενδυνάμωση της έννοιας της ευρωπαϊκής ταυτότητας και την προσέγγιση της ΕΕ και των πολιτών της.

Ακόμα, αν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω των αδελφοποιήσεων, συνεχίζει τις προσπάθειες, που ξεκίνησε από το 1989 και έχουν στόχο την ανάδυση μιας κοινής ιδιότητας του ευρωπαίου πολίτη και την υποστήριξη της συνεργασίας και των δεσμών μεταξύ των τοπικών αρχών που συμβάλλουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και παρόλα που η Κολωνία είναι αδελφοποιημένη με την Θεσσαλονίκη τα αποτελέσματα, και μέχρι προ δύο ετών, κατά την άποψή μου δεν ήτανε τόσο ενθαρρυντικά.

Παρόλα που στον οδηγό του προγράμματος και στο δικτυακό τόπο της Επιτροπής παρέχονται όλες οι πρακτικές πληροφορίες για τον τρόπο εξασφάλισης οικονομικής υποστήριξης.
Το πρόγραμμα απευθύνεται στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, και, υπό συγκεκριμένους όρους, σε μέλη της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών, και στις «υποψήφιες χώρες» της ΕΕ και τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων.
Όπως είναι γνωστό η πρακτική εφαρμογή του προγράμματος αδελφοποίησης και συμμετοχής στα κοινά της ΕΕ –π.χ. επιλογή επιτυχημένων προτάσεων, καταβολές επιδοτήσεων, κλπ. διεξάγεται από ένα συγκεκριμένο Εκτελεστικό Οργανισμό. Κάθε χρόνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διοργανώνει επίσης την απονομή του ετήσιου βραβείου Χρυσά Αστέρια για συνεργασίες αδελφοποίησης υψηλής ποιότητας και άλλες διεθνικές πρωτοβουλίες για τη συμμετοχή στα κοινά.

Οι αδελφοποιήσεις χωρίς άλλο προσφέρουν το ιδανικό εργαλείο υλοποίησης της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών της Ευρώπης και το, πέρα από κρατο- κεντρικές λογικές, ευέλικτο πλαίσιο συνεργασίας, αμοιβαίας βοήθειας και ανταλλαγών βέλτιστων πρακτικών.

Μια διερεύνηση δυνατότητας δημιουργίας δικτύου ποδηλατοδρόμων και επιχείρησης ποδηλάτων κατάλληλες χώρες θα ήτανε η Ολλανδία και η Δανία, Telekommunikation και εμπόριο, βιομηχανία διατροφής, γεωργική παραγωγή οι νέες βαλτικές Δημοκρατίες και η Δανία και σε πολλαπλούς τομείς η Γερμανία.Ενώ για συναιτεριστικές πολιτικές,αγροτική οικονομία, ψάρεμα, περιήγηση, βουνήσιου τουρισμού και εθνικών πάρκων, κατάλληλα τα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας.

Με αυτήν την ευκαιρία θα θελα να κάνουμε μια κριτική ανάλυση (παρόμοια μιας ιατρικής διάγνωσης) των 30 τελευταίων ετών μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να καταλήξουμε, ότι είμαστε χωρίς ακόμα ενθαρρυντικές προοπτικές ανάπτυξης σε πολλούς τομείς και είναι πολλά τα απογοητευτικά αποτελέσματα πέρα από την ιδιόρρυθμη νοοτροπία, την αλληλεγγύη και τον εθελοντισμό και τη βραδυφλεγή ευελιξία, όπως στην υπόθεση του περιβάλλοντος, της υγείας του εντόπιου πληθυσμού.

Είθε να είναι ευεργετικές οι αδελφοποιήσεις και οι σχέσεις πόλεων και του διαπολιτισμικού, διαπολιτιστικού διαλόγου και εύχομαι και ευελπιστώ να μπορέσουν να υλοποιηθούν μελλοντικές δραστηριότητες του προγράμματος και στη δική μας ιδιαίτερη πατρίδα.

Οι αδελφοποιήσεις στηρίζονται στους ενεργούς πολίτες και στον εθελοντισμό και στη συμμετοχή των πολιτών, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, πολιτιστικούς συλλόγους και ενώσεις. Αποτελούν επομένως ευκαιρία για ένδειξη, ερέθισμα και κίνητρο για ενεργή συμμετοχή και εποικοδομητική συνεργασία.
Η πρόοδος της εθελοντικής συμμετοχής προϋποθέτει την άμεση Δημοκρατία ενδιάμεσα των εκλογών και την εισαγωγή ψηφοφορίας καθαιρέσεων Δημάρχων και περιφερειαρχών εξαιτίας διαφθορών και λοιπών παραβάσεων, συγκάλυψης, κάλυψης και παραλήψεων.

Ενθαρρύνουν ανταλλαγές εμπειριών σε μια σειρά θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, προφύλαξη του περιβάλλοντος, προώθηση σχεδίων πόλεων, καταπολέμηση των ναρκωτικών, εκπαιδευτικές και μουσικές ανταλλαγές, ανταλλαγές καθηγητών και μαθητών, ανταλλαγές εξειδικευμένου δημόσιου προσωπικού συγκεκριμένων προγραμμάτων, τεχνικές δραστηριότητες, που συμβάλλουν στην επίγνωση των πλεονεκτημάτων της εύρεσης συγκεκριμένων λύσεων τοπικών αυτοδιοικήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επίσης οι αδελφοποιήσεις περιέχουν μόνιμους στόχους πολιτικής ανταλλαγών, παρέχουν μοναδική ευκαιρία να γνωρίσει κάποιος τον τρόπο ζωής των κατοίκων άλλων χωρών και περιοχών και να αναπτύξει φιλικές σχέσεις, που προωθούν την ειρήνη και συμβάλλουν στην καταπολέμηση των προκαταλήψεων. Χάρη του συνδυασμού των ανωτέρω στοιχείων, οι αδελφοποιήσεις συνιστούν ένα εργαλείο επίτευξης αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ πολιτών, πόλεων και χωρών, δημιουργώντας τις συνθήκες ανάδυσης μιας κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Ειδικά για τις δικές μας αυτοδιοικήσεις ευνοϊκότερο είναι μια δυνατή και μόνιμη συνεργασία με πόλεις της ΕΕ των 27 χωρών, και ιδιαίτερα της Γαλλίας και Γερμανίας, αλλά και της Νοτίου Ιταλίας, και στο πλαίσιο μιας αδελφοποίησης μεταξύ ΟΤΑ είναι κυρίως, όπως αναφέραμε στους τομείς εκπαίδευσης, του πολιτισμού, του αθλητισμού, καθώς επίσης και στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, καθώς επίσης και στον τομέα της τεχνογνωσίας σε ζητήματα διοίκησης, τοπικής αυτοδιοίκησης και ενδείκνυται επίσης σε ανταλλαγή εμπειριών σε τομείς, όπως, ανάπτυξη, πολεοδομία και χωροταξία, προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, ποιότητας ζωής, επαγγελματική κατάρτιση, απασχόληση, ένταξη μειονεκτικών προσώπων, μεταναστών, καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, πρόληψη της εγκληματικότητας και κυρίως με την προώθηση του εθελοντισμού.

Ποιες προτεραιότητες μπορούν να αναπτυχθούν

Η αδελφοποίηση δεν είναι κάτι που πραγματοποιείται πρόχειρα, απαιτεί προσεκτική προετοιμασία.

Για να βρούμε τον καταλληλότερο εταίρο αδελφοποίησης για την πόλη, ή το δήμο και το χωριό μας, υπάρχουν δύο τρόποι.

1ο . να συμβουλευτούμε τον κατάλογο των πόλεων που αναζητούν εταίρους.

2ον . να συμπληρώσουμε το ηλεκτρονικό έντυπο, για να γνωστοποιήσουμε στους άλλους ότι η πόλη ή ο δήμος μας αναζητά έναν εταίρο αδελφοποίησης.

Ο εντοπισμός του ιδανικού εταίρου είναι προφανώς το πρώτο βήμα και κάθε αδελφοποίηση είναι μοναδική και πρέπει ο εταίρος να διαθέτει ομοιότητες με εμάς έστω σε κάποια θέματα, π.χ. αριθμός κατοίκων, γεωγραφική τοποθεσία, οικονομικές δραστηριότητες, ιστορικούς δεσμούς με άλλες κοινότητες, βασικά κοινωνικά ή περιβαλλοντικά προβλήματα κλπ. ώστε να διασφαλιστεί η ίδια αντίληψη, ίδια προσδοκία για τον καινούργιο δεσμό.

Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπάρξει αδελφοποίηση χωρίς προώθηση της ενεργής συμμετοχής των πολιτών. Απαραίτητη είναι η συμμετοχή των πολιτών, των σχολείων, των αθλητικών κέντρων, ομάδων δραστηριοτήτων αναψυχής, συλλόγων ηλικιωμένων και πολλαπλών άλλων φορέων της τοπικής κοινότητας.

Ένας επιτυχημένος δεσμός αδελφοποίησης πρέπει να συμβάλλει στην ενδυνάμωση της ενεργούς συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά, δημιουργώντας δεσμούς μεταξύ των πολιτών, συμβάλλοντας τοιουτοτρόπως στην προώθηση της ευρωπαϊκής ενότητας και στη δημιουργία της ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Μια αδελφοποίηση αποτυχαίνει εξαιτίας παρανοήσεων ή λανθασμένων αντιλήψεων.
Μια μικρή ενεργή ομάδα, μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση των επαφών, στη διερεύνηση της συνεργασίας μέσα από τα νέα σχέδια, στην αναζήτηση χρηματοδότησης κλπ.
Ένας άλλος τρόπος δραστηριοτήτων είναι να βοηθήσουν τους πολίτες να ενημερώνονται για τα τρέχοντα ευρωπαϊκά θέματα, ιδιαίτερα για τους νέους, σχετικά με το περιβάλλον, το μέλλον της Ευρώπης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη, την κοινωνική συμμετοχή, της ισονομίας και ισοτιμίας και τον αθλητισμό.
Ασφαλώς χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθούν διαρκείς ισχυρές φιλικές σχέσεις αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών της ίδιας χώρας, της ίδιας περιφέρειας και της ισόνομης και ισότιμης πολιτικής των επιτόπιων δημοτικών διαμερισμάτων και στη συνέχεια μεταξύ των πολιτών από διάφορες πόλεις.

Η δημιουργία ενός ιδανικού περιβάλλοντος, προωθεί την ανάπτυξη νέων τεχνικών συνεργασιών. Η ανταλλαγή εμπειριών, καθώς και από κοινού εξέταση συγκεκριμένων θεμάτων, μπορούν να οδηγήσουν στην ανεύρεση λύσεων ή σε βελτιώσεις. Για τα οικονομικά είναι ανάγκη αναζήτησης προϋπολογισμού και πληροφορίες για τον τρόπο χρηματοδότησης.

Ιαματικές πηγές

Όπως είναι γνωστό στην περιφέρειά μας οι απαραίτητες ιαματικές πηγές για την υγεία του ταλαιπωρημένου πληθυσμού μας είναι προκλητικά ανεκμετάλλευτες, απρόσιτες και ερειπωμένες, μαζί με την « βραδυφλεγή» και αντιπαραγωγική νοοτροπία μας. Καθένας ως εγωιστής ισχυρίζεται: «Εμένα δεν με νοιάζει τίποτε», άρα συμπεράνουμε, ότι είναι νεκρός; αλλά δεν νοιαζόμαστε ούτε για τον ταλαιπωρημένο λαό μας και την υγεία του, ώστε να μπορέσει να δράσει η Τ.Α. ανεξάρτητα, αλληλέγγυα και παραγωγικά για το καλό και την ευημερία των τοπικών μας κοινωνιών και σε συνεργασία μεταξύ των ευρωπαίων εταίρων μας, αρκεί λοιπόν να ρίξουμε μια ματιά, συγκριτικά, στα ιαματικά λουτρά της Ιταλίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας και ακόμα και της Βουλγαρίας.

Από όλες αυτές τις χώρες, ή πόλεις μπορούμε με συνεργασία και ανταλλαγή να κερδίσουμε παραγωγικότερες ιδέες.

Για την πολυετή καθυστέρηση δεκαετιών προώθησης, ανάπτυξης και λειτουργίας των ιαματικών πηγών του Νομού μας, για χάρη της υγείας του λαού μας και των ευρωπαίων εταίρων μας, βαριά και ιστορική ευθύνη, φέρουν οι κομματικοί παράγοντες, οι τοπικοί και νομαρχιακοί πολιτικοί υπεύθυνοι και πολιτικοποιημένοι Συνέλληνες της ευρύτερης περιοχής μας….αλλά κυρίως μας δίνουν την υποψία, ότι οι εγωισμοί, οι αντιμαχόμενες θέσεις συμφερόντων των ελληνικών υπηρεσιών που δρουν με την άρνησή τους, ως ύποπτες «εγωκεντρικές» «αποικιοκρατικές…», ιδέες, που φρενάρουν, εμποδίζουν και καταστρέφουν κυριολεκτικά την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική γένεση, για ανάπτυξη και εξέλιξη των τοπικών κοινωνιών.

Ετούτη όμως η αρνητική τοποθέτηση των συμφερόντων αντιμαχόμενων υπηρεσιών σε βάρος της αυτό-εξέλιξης των τοπικών κοινωνιών, έρχεται σε κατάφορη αντίθεση και κατάφορη παραβίαση του Ευρωπαϊκού προγράμματος – «Η Ευρώπη για τους Πολίτες (2007-2013)», που χωρίς την απαραίτητη και ενεργή επέμβαση της Κομισιόν και των υπηρεσιών της ΕΕ είναι για εμάς πρόγραμμα νεκρό.

Μέλημά μας είναι στις Τοπικές μας Αυτοδιοικήσεις και στους πολιτικοποιημένους Συνέλληνες να ερεθίσουμε το αίσθημά του και να αντιληφτούμε τα αρνητικό παιχνίδι που παίζεται και έγκαιρα να το γνωστοποιήσουμε και να απευθυνθούμε εδώ και τώρα στην Κομισιόν και στις υπηρεσίες της ΕΕ για δραστικότερα μέτρα για την συνεχή αποτροπή της καθυστέρησης των αντιμαχόμενων εσω-κρατικών μας υπηρεσιών, για ελεύθερη δράση και αυτό-εξέλιξη παραγωγικότερων μέτρων στις τοπικές Αυτοδιοικήσεις, όπως αναφέρεται « και στο κείμενο: Η Ευρώπη για τους Πολίτες».

Πού βρίσκονται άραγε οι παραγωγικές ελληνικές επενδύσεις στον ξενοδοχειακό τομέα, στα ιαματικά λουτρά, στον τουρισμό, που δεν βλάπτει το περιβάλλον και τη φύση, αγρο-τουρισμό, και στα αγροτικά προϊόντα στη δική μας χώρα; στις τοπικές κοινωνίες μας, αλλά και στη γειτονική μας Βουλγαρία με τόσες προοπτικές ;

Και γιατί άραγε δεν υπάρχουν επενδύσεις σε τομείς ξενοδοχειακών μονάδων, Αγροτουρισμού του βουνίσιου τουρισμού, εθνικών πάρκων και των ιαματικών πηγών;

Στο τόπο μας διακρινόμαστε περισσότερο να ασχολούμαστε για τα προβλήματα των άλλων, και να σιωπάμε για τα δικά μας και το δικό μας άγνωστο πρόγραμμα.
Είναι απανταχού γνωστές: Ύποπτες φαγωμάρες αλλήλων και αντιπολίτευσης, αλλά και κομματικά λακτίσματα και εγωκεντρισμοί ύποπτων «στενοκέφαλων», που φρενάρουν κάθε προοπτική συναίνεσης, τοπικής ανάπτυξης, αυτό-εξέλιξης και αυτοδιάθεσης των τοπικών κοινωνιών, αλλά όμως υποπτεύομαι, είμαστε άσσοι στα θεωρητικά υπερθετικά στα ΜΜΕ και στον «ναρκισσισμό».

Είμαστε πολλά χρόνια στην ΕΕ και πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες πέρασαν από τη Γερμανία, και δεν κατόρθωσαν πολλά, και τους εμποδίσαμε κυριολεκτικά να δράσουν ενεργητικότερα στις τοπικές κοινωνίες τους, να μορφωθούν και να μορφωθούν σε όλους τους τομείς και να αποτελειώσουν μια τεχνική και επαγγελματική μόρφωση και να βοηθήσουν και την Πατρίδα μας και τις τοπικές κοινωνίες με εξειδικευμένο προσωπικό, αντί αυτού προωθήσαμε αντιπαραγωγικές επενδύσεις σε πόλεις τσιμέντου.

Όλο και περισσότερο με τη διάγνωση και σύγκριση με άλλους μας έρχονται ένα σωρό σκέψεις και προβληματισμοί.
Γιατί άραγε δεν υπάρχει τουλάχιστον και στο δικό μας τόπο συναίνεση με επιχειρηματολογία για ένα μίνιμουν πρόγραμμα αλληλέγγυας, εποικοδομητικής, κοινωνικής δράσης όλων των δημοκρατικά σκεπτόμενων πολιτών, αλλά όμως μου φαίνεται δυστυχώς την παρούσα στιγμή και στον μελλοντικό οικοδομικό οραματισμό και υλοποίηση ιδεών, ότι θα αργήσει για πολλά χρόνια η ελληνική αλληλέγγυα, συναινετική δράση, αφού εμείς θέλουμε να είμαστε ο χειρότερος καταναλωτής της Ευρώπης και ενώ στην Ιταλία, Πορτογαλία και αλλού ο καφές κοστίζει πολύ πιο κάτω από 60 σεντ και λιγότερο από ένα Ευρώ, φαίνεται όμως, εμείς, θεληματικά, άραγε λένε να πέφτουμε θύματα «συνεννόησης» των Καρτέλ, αυτό θα πει τον σύνδεσμο των επιχειρηματιών, με τις υπερβολικές τιμές;;

Για την επικράτηση της «υπερβολικής πολιτικής» των τιμών και την αποδοχή τους, από εμάς, φέρεται τώρα ευδιάκριτα στο προσκήνιο η ενοχή ή και συνενοχή της έλλειψης καταναλωτικής συνείδησης στη χώρα μας.

Ο αντιδήμαρχος Βασίλης Ξυπολιτάς, πιο κάτω αναφέρει αναλυτικά τα βήματα αδελφοποίησης

Τα πρακτικά βήματα υλοποίησης μιας αδελφοποίησης είναι τα ακόλουθα:

1. Καθορισμός οράματος και επιδιωκόμενων στόχων του Ελληνικού ΟΤΑ.
2. Ανεύρεση ευρωπαίου εταίρου, με αντίστοιχους επιδιωκόμενους στόχους.
3. Σύσταση Επιτροπής αδελφοποίησης μεταξύ των δυο ενδιαφερόμενων Δήμων.
4. Κατάρτιση ενός σχεδίου δράσης των δυο ενδιαφερόμενων Δήμων.
5. Απόφαση Δημοτικού συμβουλίου.
6. Χορήγηση σύμφωνης γνώμης από τον αρμόδιο φορέα της κεντρικής διοίκησης
7. Επισημοποίηση της σχέσης, με αντίστοιχη τελετή και υπογραφή κοινής διακήρυξης αρχών.
Από την Ευρωπαϊκή εμπειρία είναι σαφές πλέον ότι o θεσμός των αδελφοποιήσεων έχει πετύχει, ενώ παράλληλα έχει συνεισφέρει σημαντικά στην δημιουργία των προϋποθέσεων ύπαρξης μιας πολυεπίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης και στην προσπάθεια εμπέδωσης μιας κοινής συνείδησης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Ενδεικτικό αυτής της επιτυχίας είναι τα στοιχεία που παραθέτει ο CEMR, για τον πανευρωπαϊκό αριθμό των αδελφοποιήσεων, ο οποίος ξεπερνά τις 30,000. Στην χώρα μας έχουν γίνει πάνω από 324 με πρώτες χώρες προτίμησης την Ιταλία, την Κύπρο και την Βουλγαρία.
—————
*Ο Βασίλης Ξυπολυτάς είναι αντιδήμαρχος στο Δήμο Κηφισιάς, http://www.ota.org.gr
Τροποποίηση άρθρου, που δημοσιεύτηκε παλαιότερα στην ιστοσελίδα μου, και σε ιστοσελίδες και ελληνόφωνα ΜΜΕ των τριών Ηπείρων.
βλέπε και: Κων. Σ. Ναλμπάντη: Τα νέα προγράμματα της ΕΕ. Μια πρόκληση και για τη δική μας συμμετοχή, στο περιοδικό ΓΡΑΜΜΑ, για τη Γερμανία και την Ευρώπη, Φρανκφούρτη, τεύχος 22 Φεβρουάριος- Μάρτιος 1995
και επίσης: Κων.Σ. Ναλμπάντη: ΠΑΙΔΕΙΑ: ο νέος δρόμος για την Ευρώπη, στο περιοδικό ΓΡΑΜΜΑ, Φρανκφούρτη, Δεκ. 1995
www.dramina.gr