Στον δρόμο του ευρώ και της χρεοκοπίας

Προλεγόμενα

 Απαιτείται ένα άλλο μοντέλο εφαρμογής την παρούσα στιγμή στην Ελλάδα και αντικατάσταση του «ληθαργικού» μας συστήματος του νεποτισμού, που είναι προβληματικό, διότι δεν συνδέεται με τις έννοιες αξιολόγηση, εργατικότητα, αυτοδιάθεση και ευθύνη, ηθική εργασίας, παραγωγικές επιχειρήσεις, αλληλεγγύη, καινοτομίες, παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, ανταγωνιστικότητα, ορθολογισμός, και ισοσκέλιση του εξωτερικού εμπορίου.

Εισαγωγή

 Ήδη ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κομισσιόν Jacques Delors, από το 1985 ως το 1995, απαίτησε για τις συνέπειες της κρίσης, μια ισχυρότερη συνεργασία στην Ευρώπη .Die Zeit, 20.05.2010, S. 21.Εμπιοστευτείτε την Ευρώπη αναφέρει, διαμοιρασμένα χρήματα , διαμοιρασμένη μοίρα, τύχη: Αν η Ευρώπη αποτύχει, θα χάσει η ανθρωπότητα μια μεγάλη κληρονομιά.Η οικονομική κρίση έχει πιστοποιήσει μια παλιά σοφία: Επιδιώκει κάποιος για κατάχρηση. Τώρα πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα , για τον περιορισμό της κερδοσκοπίας.

Η έκκληση του Valéry Giscard d´ Estaing και του Helmut Schmidt εναντίον της ατολμίας και της κερδοσκοπίας, όπου κάνουν έκκληση ένεκα τούτου στην καγκελάριο της ΟΔΓ και του Γάλλου προέδρου να συνεχίσουν να ακολουθούν την κατεύθυνση που χάραξαν οι προκάτοχοί τους, για να προφυλάξουν την ασφάλεια του Ευρώ, με το να πάνε συλλογικά μπροστά εναντίον ης πλεονεξίας των κερδοσκόπων. Μόνο τότε δίνεται στην Ευρώπη μια νέα ευκαιρία. DIE ZEIT, 27.05.2010, S.1.

 Το Βερολίνο και το Παρίσι έχουν αντιδράσει πολύ αργά στην κρίση της Ελλάδας. Ήρθε τώρα ο ανώτερος χρόνος να λάβουν την ευθύνη τους για την Ήπειρο και να δικαιωθούν, αναφέρει ο Χέλμουτ Σμιτ, DIE ZEIT, 12.05.20010,S. 25.

 Robert Menasse, o Populismus καταστρέφει την Ευρώπη. Οι γερμανικές Ρεσσεντιμέντς εναντίον της Ελλάδας είναι ένα παράδειγμα: Όχι ο συγκεντρωτισμός των Βρυξελλών, παρά η πολιτική που λαβαίνει υπόψη την εθνικιστική λαϊκή διάθεση στα μέλη-κράτη διακινδυνεύουν την ΕΕ. DIE ZEIT, 20.05.2010,S. 49.

 Οι εμπειρογνώμονες έλεγαν, ότι η Ελλάδα θα καταρρεύσει νωρίτερα, απ΄ ότι να θέλει ν΄ ακολουθήσει τη δυτική υπαγόρευση της οικονομίας και του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας, της ΕΕ και επίσης της γερμανικής κυβέρνησης που έχει διαβεβαιώσει τους επενδυτές , ότι δεν θα αφήσει να πέσει η Ελλάδα και ότι δεν θα έρθουν απώλειες πληρωμών. Ο όρος της αλλά είναι η Ελλάδα πρέπει να κάνει οικονομία, όσο ποτέ μια χώρα σε χρόνους ειρήνης. Handelsblatt, 13.05.2010.

 Αν η Ελλάδα κατέληγε σε στάση πληρωμών, δεν θα απειλούνταν μόνο η Πορτογαλία, η Ισπανία και οι άλλες ασθενέστερες οικονομίες της Ευρωζώνης. Θα κατέρρεαν οι κρατικοί τίτλοι της Ευρώπης συνολικά. Και αυτό με τη σειρά του θα οδηγούσε στην κατάρρευση των υποτιθέμενων πολύ μεγάλων για να αφεθούν να καταρρεύσουν τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά παγκοσμίως. www.sofokleous10.gr

 Ο αυστηρός έλεγχος, και η κρίση του Ευρώ φρενάρει την διάθεση αγοράς και είναι ευδιάκριτα οι μειωμένες καταναλωτικές στατιστικές. Και για την μείωση οι έρευνες των καταναλωτών κάνουν υπεύθυνους την αμφιβολία φόβων, την κρίση του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών, που μπορεί να υποχρεώσει την Πολιτεία σε οικονομία, που κόβει την ανάκαμψη στη Γερμανία και όχι μόνο και προκαλεί μια μειωμένη πληθωριστική αγοραστική δύναμη ή την επιβολή υψηλότερων φόρων.

 Οι καταναλωτές είναι αυξανόμενα ανήσυχοι και φοβούνται, ότι λόγω της κρίσης τα εξαγόμενα κρατικά χρέη δεν είναι πλέον για λύση. KStA, 27.05.2010, S. 11.

 Κατά το γερμανικό περιοδικό DER SPIEGEL, που κατηγορεί την ΕΚΤ για «γαλλικό» δάκτυλο στην αγορά κρατικών ομολόγων της Ελλάδας με στόχο να «ξεφορτωθούν» γαλλικές τράπεζες τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα. Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες της Γαλλίας εκτιμάται έχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα αξίας περίπου 80 δις. Ευρώ.

 Για την Ισπανία το Ratingagentur υποβάθμισε την χώρα και παρ΄ όλες τις μεγάλες προσπάθειες αποταμίευσης, όπως μειωμένοι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, κόψιμο κοινωνικών παροχών, πάγωμα των συντάξεων. Και επίσης το μεγαλύτερο πακέτο αποταμίευσης όλων των εποχών φαίνεται ότι δεν μπορεί να πείσει τις χρηματαγορές, ότι η Ισπανία δεν μπορεί να υπερπηδήσει σύντομα τη δική της κρίση … Το έλλειμμα του ισπανικού προϋπολογισμού ήτανε το 2009 σε 11,2%, και η μείωση της οικονομίας κατά 3,6%.

 Η Ελλάδα είναι αυτήν τη στιγμή ο μαέστρος της αποταμίευσης και οφείλει το έλλειμμα να καλυφθεί διαμέσου αύξησης της φορολογίας και περιορισμός των εξόδων από 13,6% του μικτού εσωτερικού προϊόντος το έτος 2009 σε μείωση ως 2013 σε 2,9% . Η τιμή θα είναι η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, διότι τόσο η κρατική όσο και η ιδιωτική κατανάλωση συγχρόνως μαζί θα πάνε πίσω. KStA, 27.05.2010,S. 13.

 Σε δεύτερη θέση έρχεται η Ελλάδα στην Ε.Ε στην μείωση της αγοραστικής της δύναμης.

 Η κρίση της Ελλάδας έχει καταστρέψει την εμπιστοσύνη. Όχι μόνο, διότι η Αθήνα ωραιοποίησε τους ισολογισμούς του χρέους. Οι άνθρωποι βλέπουν, ότι οι Έλληνες δεν είναι μόνοι οι κακοί σε αυτό το παιγνίδι. Στην ΕΕ βρίσκεται η μισή δωδεκάδα χωρών σε μια παγίδα χρέους.

 ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΩΝ

Όλοι τρομάζουμε από μια χρεοκοπία, ακόμα και η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει το 1827.1843,1879 και το 1893 και όπου το 1897 μετά τον πόλεμο ήτανε κάτω από την επιβολή του Διεθνούς οικονομικού ελέγχου, από τους ξένους και ντόπιους πιστωτές και επίσης η χρεοκοπία του 1932.Όλοι γνωρίζουμε, ότι το υψηλό δημόσιο χρέος ήτανε και παραμένει η κύρια αιτία που η χώρα αδυνατεί να αναδιοργανωθεί να κάνει παραγωγικές επενδύσεις, να αναγεννηθεί και τα χρήματα που εισήλθαν στην Ελλάδα για παραγωγικές επενδύσεις, διαμοιράστηκαν με τον καταστροφικό νεποτισμό και τις κομματικές αλληλοεξυπηρετήσεις σε ύποπτους διαφθορέας.

 Ο ρόλος των ξένων δεν είναι ότι έρχονται ως τιμωροί, ή ως φίλοι της Ελλάδας, έρχονται και διότι έχουν συμφέροντα που φροντίζουν να εξυπηρετηθούν με οποιεσδήποτε συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα μας και με ένα σωρό κερδοσκοπικές επιθέσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό με υψηλά επιτόκια και ασφαλώς προωθούνται με τη δική μας ελαττωματικότητα, ανεκτικότητα και παθητικότητα σε όλους τους τομείς και επίσης είμαστε απροετοίμαστε και παθητικοί στην παγκοσμιοποίηση των αγορών με υψηλότερα spead και συνεχείς απεργίες και λαϊκές εξεγέρσεις.

 Είναι επίτευγμα η συνταγματική καθιέρωση των συλλογικών συμβάσεων και η ελεύθερη διαδήλωση και διαμαρτυρία, όπου πρέπει να διατηρηθούν. Και όμως όταν κάθε συντεχνία σε κρίσιμες στιγμές της Πατρίδας μας, καλεί σε γενική απεργία, κλείνει δρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια και προκαλεί βία και ζημίες στην μετακίνηση ανθρώπων, εμπορευμάτων και ξένων τουριστών και κυρίως όμως τρομάζει ξένους και Έλληνες επενδυτές, τότε βλάπτει ανεπανόρθωτα με υπερβολικές δράσεις τη φήμη της πατρίδας μας και τα συμφέροντα του λαού, με ύποπτους προβοκάτορες κουκουλοφόρους, και διότι κάθε Έλληνας έχει το δικαίωμα να διαδηλώνει ειρηνικά και να συμμετέχει και να συμβάλει στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, εφόσον και όταν δεν παραβιάζει τα δικαιώματα του άλλου…

 Τρία παραδείγματα από το Δανικό, Γερμανικό και Ιαπωνικό Σύστημα:

 1. Αν και το Δανικό Σύστημα εργοδοτών απαιτεί υψηλές παραχωρήσεις μεταξύ επιχειρήσεων και συνδικάτων αποφεύγονται ζημιογόνα βάρη και το μοντέλο των συμμετοχών των αποδείχθηκε επιτυχές για τα περασμένα εκατό χρόνια.

Παράδειγμα 2: Στη Γερμανία, στην περίοδο κρίσης, παγώνουν οι αυξήσεις συντάξεων και δώρων, τα συνδικάτα παραιτούνται από απαίτηση αυξήσεων, η αξιώνουν και εισάγουν το μειωμένο ωράριο εργασίας για όλους και για ορισμένο χρονικό διάστημα.

Παράδειγμα 3: α) Το ιαπωνικό σύστημα με το σύστημα „HIRE KAI FIRE“ Κατά τη διάρκεια της οικονομικής ανόδου και άνθισης προσλαμβάνουν εργάτες που απολύουν σε περιόδους οικονομικής στασιμότητας.

β) Με το σύστημα του «ελάχιστου προσωπικού» Σε χρόνους οικονομικής άνθισης γίνεται η επιπλέον εργασία με υπερωρίες και διαμέσου διεύρυνσης των εντολών σε κάθε άτομο του προσωπικού. Αυτό το σύστημα είναι στην Ιαπωνία πολύ σταθερό θεμελιωμένο.

γ) Με το σύστημα της «διπλής δομής»

Ένα παρόμοιο μοντέλο εφαρμογής την παρούσα στιγμή στην Ελλάδα στο «ληθαργικό» μας σύστημα του νεποτισμού είναι προβληματικό, διότι δεν συνδέεται με τις έννοιες αξιολόγηση, εργατικότητα, αυτοδιάθεση και ευθύνη, ηθική εργασίας, παραγωγικές επιχειρήσεις, αλληλεγγύη, καινοτομίες, παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, ανταγωνιστικότητα, ορθολογισμός, και ισοσκέλιση του εξωτερικού εμπορίου.
Βλέπε τα επιμέρους τρία άρθρα κατατοπιστικά για την Ιαπωνία, επίσης για το μειωμένο ωράριο εργασίας στη Γερμανία και το ακολουθούμενο άρθρο για τη Δανία: www.kn-megalexandros.gr

Και όταν το μπουμ χτίζεται πάνω σε χρέη και ένα ολόκληρο έθνος «γλεντζέδων» χωρίς φραγμούς ζει και διασκεδάζει πάνω από την οικονομική τους κατάσταση δεν ενοχλεί κανέναν.
Έτσι και κατ΄ αυτόν τον τρόπο αυξήθηκε το έλλειμμα του ισολογισμού και αυτό συμβαίνει όταν μια χώρα περισσότερα καταναλώνει από ότι παράγει. Το ελλιπές κεφάλαιο σιγουρεύτηκε και μάλιστα κάθε φορά έξω από τα όρια της χώρας. Η απαραίτητη άλλη πλευρά του φουντωμένου ελλείμματος του ισολογισμού απαιτεί εισαγωγή κεφαλαίων.

Σήμερα όμως δεν ανθίζει πλέον η ελληνική οικονομία, ο,τι απομένει, είναι τα χρέη.
Η ταμειακή κατάσταση των Ελλήνων είναι εξαιρετικά δύσκολη. Εγχειρήσεις καλαισθησίας έχουν μόνο προσωρινή κάλυψη.
Για πολύ χρονικό διάστημα είχαν χρηματοδοτήσει γαλλικές τράπεζες, γερμανικές ασφάλειες και βρετανικά αμοιβαία κεφάλαια με προθυμία τα ελλείμματα.

Και όμως αυξάνεται η «δυσπιστία» εναντίον των κρατών, που υπερβολικά χρηματοδοτούνται και αξιώνουν να σταλούν στις νότιες χώρες λιγότερα χρήματα.
Και αν παρατηρήσει κάποιος τις οικονομίες των άλλων κρατών και της Γερμανίας, που προσφέρει μια έντονη οικονομία. Μια δεκαετία πάγωσαν πραγματικοί οι μισθοί, και έφεραν το σταμάτημα στην κατανάλωση και τα ποσοστά του πληθωρισμού. Η επιφυλακτική συγκράτηση των τιμών έχει ανεβάσει την ανταγωνιστική ικανότητα των προϊόντων των εξαγωγικών επιχειρήσεων και αντί τα πλεονάσματα του εξωτερικού εμπορίου, λένε οι κριτικοί αναλυτές, να ξοδέψουν, όπως οι Αμερικανοί ή οι Έλληνες που ξόδευαν με τα δύο χέρια αποταμιεύουν γενναία.

Και το δυστύχημα, λένε οι κριτές, είναι που τοποθετήθηκαν οι αποταμιεύσεις πολύ άσχημα: Μεγάλο μέρος των περιουσιών έρευσαν στα ισπανικά ακίνητα, το ελληνικό δημόσιο δάνειο και υποθήκες των ΗΠΑ, όπου η αξία τους από την αρχή της οικονομικής κρίσης έπεσε. Και η Γερμανία εξάγει τώρα τις αποταμιεύσεις της ,αντί να μετατρέψει τα αποταμιευμένα χρήματα σε δάνεια στην εντόπια οικονομία. Κατά το πρότυπο: Sueddeutsche Zeitung, 23.06.2010,S.20.

Και όταν όμως στην Πατρίδα μας, η δημοσιονομική πολιτική που ακολουθήθηκε τα περασμένα χρόνια ήτανε άσωτη και χωρίς ανασυγκρότηση και προγραμματισμό, με τα αναφερόμενα γνωστά αποτελέσματα των επιπτώσεων στην πορεία της οικονομικής ανάκαμψης, όταν μάλιστα οι κυβερνήσεις υιοθετούν την πρακτική των ελλειμματικών προϋπολογισμών και τότε είναι βέβαια ασφαλής η χρεοκοπία, που έχει σχέση με την πολιτική χρεοκοπίας και της διαφθοράς στη χώρα και με τις οικονομικές στρατηγικές επιλογές, που είναι θετικές όταν ενθαρρύνει και προωθεί την αξιοπιστία για την Πατρίδα μας, τον λαό μας και απέναντι στους πιστωτές και με την πλήρη εκπλήρωση των υποχρεώσεων, απαιτήσεων και δεσμεύσεων.

 ΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ που είχε αρχίσει κάποτε από τα υψίπεδα του Περού. Όταν το 1545 ανακάλυψε ένας άνδρας με το όνομα Diego Gualpa στην άκρη ενός όρους αργυρό-ασήμι. Ήτανε η αρχή του φημισμένου και εξαιτίας της απάνθρωπης μεταχείρισης των σκλαβωμένων Ινδιάνων, στα κακόφημα μεταλλεία Αργυρού του POTOSI.

 Για τους Ισπανούς άξιζε τώρα η κατάκτηση του βασιλείου των INKA.Το ασήμι από την Βολιβία προστέθηκε στο χρυσό του Μεξικού και αναβίβασε τον ισπανικό βασιλικό θρόνο , όχι μόνο σε πάμπλουτο, παρά επίσης και σε αξιόπιστο, φερέγγυο θρόνο.

 Ο αυτοκράτορας KARL V και ο γιος του PHILLIPP II απλόχερα έδωσαν χρήματα κυρίως για να οδηγούν πολέμους εναντίον της Γαλλίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. ΄Ο, τι τους έλλειπε, τα δάνειζαν από τον τραπεζικό οίκο FUGGER στο Augsburg. Αλλά η πλημμύρα του ασήμι και κερμάτων χρυσού ενήργησαν αλλά επίσης και στην αναβίβαση του κόστους στα ύψη, όπου ανέβηκε το έλλειμμα των κρατικών προϋπολογισμών και όπου το 1557 μόνο δώδεκα χρόνια μετά την ανεύρεση του ασήμι στη Βολιβία, σταμάτησε ο Φιλίππου με τις πληρωμές του.

 Ήτανε η πρώτη μετά από μια σειρά ισπανικών χρεοκοπιών:1560,1575,1596,1607 και 1647.Επίσης και προ του Φιλίππου έχουν απολύσει αυτοκράτορες και βασιλιάδες τους πιστωτές τους με ζημίες, φυλάκιση ή αποκεφαλισμό. Η Γαλλία μεταξύ 1558 και 1788 έχει χρεοκοπήσει συνολικά οχτώ φορές. Η ισπανική χρεοκοπία του 1557 είναι όμως αξιοπαρατήρητη για τον μοντερνισμό της.

 Η Sueddeutsche Zeitung, 8/9.05.2010, (N.Piper), αναφέρει, ότι αν αντικαταστήσουμε την λέξη «Ισπανία» διαμέσου της λέξης «Ελλάδα» και «ασήμι» διαμέσου «Ευρώ» και «FUGGER» διαμέσου «γερμανικές και γαλλικές τράπεζες» τότε έχει κάποιος τον πυρήνα του ελληνικού δράματος του 2010.

 Όπως ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο. Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωζώνης έφερε στην Πατρίδα μας τη δυνατότητα εισδοχής σε φθηνές προμήθειες χρημάτων για παραγωγικές επενδύσεις στη χώρα μας. Τα πολλά νέα χρήματα προκάλεσαν την έκρηξη κόστους και τελικά μια κρίση του προϋπολογισμού.

 Σήμερα είναι η Ελλάδα εκεί, που βρισκότανε η Ισπανία το 1557, στο χείλος μιας χρεοκοπίας. Χρεοκοπίες κρατών ήτανε τις περασμένες δεκαετίες κυρίως μόνο ένα θέμα του Τρίτου Κόσμου και του πρώην ανατολικού μπλοκ. Χώρες όπως η Αργεντινή, το Μεξικό, Η Ρωσία, Η Ρουμανία ή η Πολωνία έπρεπε να θέσουν μια ομολογία αποτυχίας.

 Αλλά αυτό το ξέσπασμα της κρίσης έφτασε και στις πρώτες χώρες και ήδη στις χώρες της ΕΕ κυκλοφορεί πανικός: Θα τραβήξουν στην Άβυσσο οι χρεοκοπημένες χώρες και τις άλλες χώρες μαζί τους; Και τι θα απογίνει από τη δική μας ευημερία, τις αποταμιεύσεις μας και ένεκα τούτου κυκλοφορούν φόβος που κάθεται βαθιά μέσα μας, αλλά πόσο αυτός ο φόβος είναι δίκαιος;

 Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ, ένα από τα πλουσιότερα κράτη του κόσμου, έπρεπε το 2008 να σωθεί από το ΔΝΤ. Και τώρα η Ελλάδα, κοιτίδα της Δημοκρατίας, μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

 Ως κρατικές περιπτώσεις ισχύουν, παράλληλα με την Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, πολλές ανατολικές χώρες και επίσης η Μεγάλη Βρετανία. Ακόμα και οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία θα έχουν κάποτε πρόβλημα, αν δεν λάβουν δραστικά μέτρα. Όλα εξαρτώνται από την συμπεριφορά των οφειλετών και πιστωτών. Anlehnung an :SDZ.Die Zeit, 27.05.2010, ( S. Jaschinski und U. Robmeck-Jaschninki) αναφέρουν, ότι:Μπροστά από εξήντα χρόνια, αναφέρουν οι δύο αναλυτές βρισκόμαστε εκεί που βρισκότανε η Γερμανία μετά την καταστροφή της από τον πόλεμο και την απελευθέρωσή της από τον Ναζισμό στην ίδια κατάσταση, όπως σήμερα η Ελλάδα. Δηλαδή χωρίς εξωτερική βοήθεια θα είχε αποτύχει η ανοικοδόμηση.

 Και τότε είχε επικρατήσει το επιχείρημα αναφέρουν, ότι η οικονομική ανοικοδόμηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ήτανε ένας στρατηγικός στόχος στον αγώνα εναντίον του Κομμουνισμού, και πλήρωσε τότε, όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα ο αμερικανός φορολογούμενος και με την βοήθεια των ΗΠΑ, άρχισε η ανοικοδόμηση της Γερμανίας, τοιουτοτρόπως παρόμοια δύσκολη είναι επίσης η υπόθεση της Ελλάδας.

Και καταλήγουν οι αναλυτές, ότι εδώ ισχύει ως στόχος να ξανακερδηθεί η είσοδος στις φθηνές χρηματαγορές. Οι σημερινοί πιστωτές να είναι ενδεχομένως οι αυριανοί επενδυτές. Και συμπληρωματικά να αναφέρουμε με τη δική μας οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική συμμετοχή, σύμπραξη, και οικονομική αλληλεπίδραση του εντόπιου πληθυσμού.

 Μετά την κρίση του χρέους έρχεται στην πατρίδα μας η κρίση του τουρισμού; Ειδικά ο οικονομικός τομέας, που όφειλε να εγγυηθεί την ελληνική ανάκαμψη, έρχεται τώρα σε στριφογύρισμα. Εκατοντάδες ξενοδοχεία περιμένουν για να ξεπουληθούν, οι αριθμοί των αδειούχων καταρρέουν, μια διέξοδος από την αθλιότητα (μιζέρια) συνορεύει για τους εμπειρογνώμονες με «μαγεία»…

 Ο τουρισμός, ο οικονομικός κλάδος έχει πάθει συμφορά από την κρίση του περασμένου χρόνου και εξακολουθεί τώρα να βρίσκεται συμπληρωματικά σε ανησυχία από την κρίση και τις ενάντιες απεργίες στο πρόγραμμα αποταμίευσης της κυβέρνησης, όπου στην προκειμένη περίπτωση με τις κοινωνικές ταραχές έχει χειροτερεύσει η κατάσταση. Τώρα παρουσιάζονται οι Έλληνες όχι μόνο για «τεμπέληδες»αλλά και ως επικίνδυνοι, ανακάλυψαν ο, τι εμείς συζητάμε με κριτικό μάτι μεταξύ μας καθημερινά.

Ακόμα και αν η Ελλάδα εγγυηθεί να καταβάλλει στους τουρίστες αποζημίωση για χαμένες ημέρες, λόγω απεργιών, απαραίτητη είναι η υπεύθυνη ενημερωτική, κατατοπιστική επεξήγηση στους Συμπατριώτες μας για τη κρίση, ( καταπολέμηση της διαφθοράς και του νεποτισμού σε όλες τις βαθμίδες, εξυγίανση και εμπιστοσύνη στην πολιτειακή εξουσία και τους κρατικούς θεσμούς, σεβασμό και πιο αξιόλογοι τρόποι συνδιαλλαγής μεταξύ εργοδοσίας και συντεχνίας, θετική και ποιοτική αναβάθμιση των ενδιάμεσων ανθρώπινων κοινωνιολογικών, κοινωνικών, οικονομικών σχέσεων αλληλεπίδρασης, συμπληρωματικά και περαιτέρω αξιολόγηση της σπουδαιότητας του τουρισμού για χάρη και των εργαζομένων, που απαιτείται άνοιγμα όλων των αεροδρομίων της χώρας για κατ΄ ευθείαν αεροπορικές πτήσεις από το εξωτερικό. Anlehnung: Sueddeusche Zeitung, 23.06.2010.

Ο Nils Minkmar, Sueddeutsche Zeitung, 20.05.2010, αναφέρει ότι, αν μια τόσο μικρή χώρα όπως η Ελλάδα έχει κατορθώσει με τόσες υπέρογκες χτυπητές λέξεις, θα μπορούσε να είναι ίσως και ένα καλό σημάδι.
Και όμως ακριβώς τώρα αξίζει ένα ταξίδι στην Αττική και όχι μόνο με τη μείωση των τιμών. Και καταλήγει στο μακροσκελές άρθρο του, τώρα δεν έρχεται κανείς στην Ελλάδα, γιατί είναι φθηνά ή ότι το φαγητό και η εξυπηρέτηση είναι καλύτερη. Έρχεται τώρα κανείς στην Ελλάδα, γιατί επιθυμεί κάποιος να ανακαλύψει γύρω από την αρχική προέλευση της κριτικής και το δικό μας πλησιέστερο μέλλον, από περιέργεια, από συμπάθεια για έναν στόχο διακοπών, που έχει μεγαλώσει από το βασικό τρόπο, και γιατί έχει ζέστη και είναι ωραία.

Επίλογος

Οι ανταγωνίστριες επιχειρήσεις από την Κίνα και τις ΗΠΑ διαθέτουν ήδη μεγάλες εντόπιες αγορές στις πατρίδες τους.

 Για την Πατρίδα μας όμως είναι το ξεπέρασμα από την καταστροφική εικόνα στο εξωτερικό μεγάλης σημασίας, αλλά και οφείλουμε να ενημερώσουμε καθοδηγητικά τους Ευρωπαίους Εταίρους μας για κατανόηση, αν θέλουν να μας βοηθήσουν για να τα διεκπεραιώσουμε μόνοι μας, για να μπορέσουμε να εξέλθουμε από το σημερινό αδιέξοδο.

Σε μια τέτοια οικονομική κρίση υπάρχουν οι δυνατότητες: – Αν η Ελλάδα δεν είχε το Ευρώ, συναλλαγματική ισοτιμία σε 50% υποτιμημένη δραχμή, με ακριβές εισαγωγές και φθηνές εξαγωγές, και μέτρα που φρενάρουν τις ακριβές εισαγωγές και την κατανάλωση Μπορεί να επέλθει ισοσκέλιση μακροπρόθεσμα, αλλά θα ξεσπάσουν προβλήματα με τον δανεισμό. Η λύση επίσης μια μετατροπή του χρέους, που θα μπορούσε να απαλλαγεί από μέρους του χρέους της. Αυτή όμως η διέξοδος έχει κλειστεί, γιατί η Ευρώπη επιλέγει και ανοίγει το δρόμο με δις. Εναντίον της απειλούμενης ελληνικής χρεοκοπίας.

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα λέγεται « με απειλές και καλοπιάσματα» . Αντίθετα για την υποσχόμενη βοήθεια οφείλει η Ελλάδα να εξασκήσει μια πειθαρχία του προϋπολογισμού, να περιορίσει την μανιώδη σπατάλη του τρόπου ζωής.

Και όταν οι χώρες δεν έχουν στη διάθεσή τους τον μηχανισμό της υποτίμησης, παραμένουν μόνο σταθερά προγράμματα περικοπών, ριζοσπαστικές τομές στα κοινωνικά ταμεία, μισθωτικές μειώσεις και υψηλές φορολογίες.
Και ενώ δεν συζητάμε για το βουνό χρεών την αποδοτικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα δίνονται υψηλά εγγυημένα κεφάλια της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή φούσκα χρεών θα φουσκωθεί περαιτέρω και υπάρχει ο κίνδυνος να ξεσπάσει σε μια χρεοκοπία της Ελλάδας. Μόνο από τον φόβο της χρεοκοπίας και υψηλούς τόκους μπορεί να πειθαρχήσουν τα χρεωμένα κράτη.

 Μερικοί οικονομολόγοι βλέπουν στο συλλογικό νόμισμα τη διαρκή κρίση, διότι σφίγγουν μαζί χώρες, που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Αυτοί φοβούνται: Ο μεγάλος πάταγος βρίσκεται ακόμα μπροστά. Όρα: Sueddeutsche Zeitung, 23.06.2010,S. 20.Περαιτέρω, η άποψή μας για την συνταγματική νομιμότητα των συλλογικών συμβάσεων και της διαμαρτυρίας και διαδήλωσης είναι δεδομένη και όμως οι συνεχείς «αυθόρμητες» απεργίες μπορούν να έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα σε πολλούς τομείς, είτε είναι εντόπιοι επενδυτές και συνεργατικές γεωργικών προϊόντων και Αγροτουρισμού, είτε είναι ξένοι επιχειρηματικοί επενδυτές και μάλιστα στο τομέα του τουρισμού η Καθημερινή,03.06.2010, αναφέρει: «Απαράδεκτος εκβιασμός»

 « Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να γίνει ο βασικός κόμβος για τις κρουαζιέρες στην Ανατολική Μεσόγειο. Κάποιοι συνδικαλιστές επιμένουν, όμως να θέλουν να είναι εκείνοι που θα αποφασίζουν αν και ποιος Έλληνας ναυτικός θα προσλαμβάνεται από τις μεγάλες εταιρείες που θέλουν τα πλοία τους να περνούν από τη χώρα μας. Η Ελλάδα ζει, σε μεγάλο βαθμό, από τον τουρισμό. Η κοινωνία και το κράτος δεν μπορούν να επιτρέψουν σε μια μικρή εκβιαστική συντεχνία να δυσφημίζει συνεχώς τη χώρα διεθνώς. Το κράτος οφείλει να προστατεύσει άμεσα και αποτελεσματικά την απρόσκοπτη διέλευση επιβατών κάθε κρουαζιερόπλοιου που δένει σε ελληνικό λιμάνι !»