Διαγόρας (αρχαίος αθλητής της πυγμαχίας)

Ο Διαγόρας γεννήθηκε στην Ιαλυσό της Ρόδου τον 5ο π.Χ. αιώνα.

Ήταν φημισμένος αθλητής της πυγμαχίας, νικητής σε τοπικούς αγώνες στην Αθήνα, Πελλήνη, Μέγαρα, Ρόδο και Αίγινα.

Η φήμη του όμως δεν έμεινε μόνον εκεί. Έγινε και «Περιοδονίκης» αφού ανακηρύχθηκε νικητής στους 4 Πανελλήνιους Αγώνες (Πύθια, Νέμεα, Ολύμπια, Ίσθμια).

Την αγάπη του για την άθληση μετέδωσε στα παιδιά αλλά και στα εγγόνια του.   Οι τρεις γιοί του, ο Ακουσίλαος, ο Δημάγετος καί ο Δωριεύς, ήταν Ολυμπιονίκες, όπως και οι εγγονοί του Πεισίροδος και Ευκλής.

Το 448 π.Χ. στην 83η Ολυμπιάδα, γέρος πια,  είχε την ευτυχία να δει τους γιούς του, Δαμάγητο και Ακουσίλαο να στέφονται Ολυμπιονίκες. Μετά την στέψη, οι γιοί του έβγαλαν τους κότινους από τα δικά τους κεφάλια και στεφάνωσαν τον πατέρα. Αφού τον σήκωσαν στους ώμους, τον περιέφεραν στο στάδιο, ενώ το πλήθος επευφημούσε τον συγκινημένο πατέρα με τους γιούς του.

Κάποιος φώναξε : «Κάτθανε, Διαγόρα, ουκ εις τόν Όλυμπον αναβήσεις», δηλαδή «Μπορείς πια να πεθάνεις,  Διαγόρα! Δεν θα γίνης καί Ολύμπιος!», εννοώντας ότι η μεγάλη τιμή και ευτυχία της στιγμής εκείνης ήταν η υπέρτατη για έναν θνητό.       

Ο Διαγόρας, μην αντέχοντας τόσην ευτυχία ξεψύχησε στους ώμους των παιδιών του, μέσα στις ουρανομήκεις ζητωκραυγές του κόσμου! 

Ο Πίνδαρος εξυμνεί τον Ολυμπιονίκη Διαγόρα στον Ζ΄  ύμνο του. Σε άλλον του ύμνο εξυμνεί τον γέρο πια Διαγόρα με τους γιούς του. Ο ύμνος γράφηκε με χρυσά γράμματα στον τοίχο του ναού της Αθηνάς, στην Κνίδο της Ρόδου.
Στην Ολυμπία σώζονται οι βάσεις των ανδριάντων τους, για να θυμίζουν μέχρι σήμερα την λαμπρή αυτή γενιά.