Στη Μάλτα των Ιπποτών και της Καλυψούς.

Θα μπορούσε ένα νησί ίδιο σε έκταση με τη Νάξο να έχει τη δική του σύγχρονη αεροπορική εταιρία, να διαθέτει 4 μαρίνες, 4 καζίνο, γήπεδο γκολφ 18 οπών και 6 μεγάλα νοσοκομεία 5.000 κλινών.
Επίσης είναι δυνατόν ένα τόσο μικρό νησί να εξάγει 2 εκατομμύρια φιάλες κρασί το χρόνο, να έχει τέσσερα εθνικά πάρκα- οάσεις δροσιάς, να παράγει τη δική του μπύρα και να έχει πολύ καλό οδικό δίκτυο (στο οποίο κυκλοφορούν 280.000 αυτοκίνητα, που εξυπηρετούνται από πάρκιγκ 950 θέσεων); – Όλα αυτά κι άλλα σπουδαία υπάρχουν στη Μάλτα.

Το νοτιότερο κράτος στη Γηραιά Ήπειρο έχει ίδια έκταση με το κυκλαδίτικο νησί μας. Κι όμως αποτελεί ανερχόμενη δύναμη στην παγκόσμια τουριστική σκακιέρα . Επίσης τα επιτόκια στις τράπεζες δεν ξεπερνούν το 1,8% και τα φάρμακα προσφέρονται δωρεάν. Επιπλέον διαθέτει από τα μεγαλύτερα επισκευαστικά ναυπηγεία στον κόσμο και θεωρείται «παράδεισος» για τους επενδυντές – με πρώτο και καλύτερο τον γκουρού της πληροφορικής Μπιλ Γκέϊτζ.
Οι πολίτες δεν υπηρετούν στρατιωτική θητεία και έχουν ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή συνείδηση. Τα αυτοκίνητα κυκλοφορούν με πινακίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (φωτογραφία) εδώ και τρία χρόνια- στην Ελλάδα θα έρθουν, ίσως σε κάποια τέρμινα, επειδή θα μας το επιβάλλουν . Κάτι ήξεραν αυτοί που ενέταξαν τη Μάλτα στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Λίγο πριν την προσγείωση στο νοτιότερο κράτος της Ευρώπης.

Στις γειτονιές απολαμβάνω τα χρώματα στα καφασωτά ξύλινα μπαλκόνια τους. Στους κήπους Μπαράκκα Ινφεριόρε (φωτογραφία αριστερά) μετρώ τα σπάνια φυτά και συντριβάνια , έχοντας μπροστά μου την πανοραμική θέα των δυο φυσικών λιμανιών και των τριών ιστορικών πόλεων.

Οι luzzas, οι περίφημες βάρκες είναι βαμμένες στο κόκκινο της φωτιάς, το έντονο πράσινο, το βαθύ μπλε, το κροκί και χορεύουν στα νερά του λιμανιού Σπινόλα. Οι τοπικές φορεσιές είναι το κάτι άλλο. Και τα λεωφορεία ; Ευχάριστη πινελιά ζωντάνιας. Αληθινά, είναι εντυπωσιακό πως χώρεσαν τόσα χρώματα σε τόσο μικρό χώρο.

Ξαφνιάζομαι. Tο ασβεστολιθικό έδαφος απαγορεύει την ύπαρξη ποταμών και λιμνών, αλλά στο νησί υπάρχει πράσινο.

Παραλαμβάνοντας τα κλειδιά από τη ρεσεψιόν δεν είχα καθόλου διάθεση να κλειστώ σ’ ένα δωμάτιο και ανυπομονούσα να περιηγηθώ τα αξιοθέατα του νησιού. Μέχρι που μπήκα στη σουϊτα που μου είχαν έτοιμη στο “Intercontinental” , νεότευκτο 5 αστέρων. Για το καλωσόρισμα με περίμεναν εξωτικά φρούτα και κρασί που τα συνόδευε μία πολύ ευγενική επιστολή από τον διευθυντή .
«Καλώς ήλθατε, μου έγραφε, κι ότι χρειαστείτε για να έχετε ευχάριστη παραμονή το προσωπικό μας είναι διάθεσή σας. Επίσης ό,τι θελήσετε για το ρεπορτάζ που θα ετοιμάσετε για τη Μάλτα είμαι στη διάθεσή σας. Θα είναι μεγάλη μου τιμή αν δειπνήσω μαζί σας». Υπερπολυτελές και ολοκαίνουργιο το ξενοδοχείο. Ατμοσφαιρικά μπαρ, συνεδριακοί χώροι, spa, γήπεδα και γυμναστήρια. Στο δωμάτιο μου υπήρχαν τα πάντα : Τηλέφωνα με δύο γραμμέ ς, μίνι μπαρ, δορυφορική τηλεόραση, κομπιούτερ, ηλεκτρονικά χρηματοκιβώτια, μεγάλα μαρμάρινα μπάνια με τηλέφωνο και χνουδωτά μπουρνούζια, σεσουάρ, σιδερώστρα, ατομική ζυγαριά.
Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα άνετα να περάσω όλες τις μέρες μέσα, ξαπλωμένος, δίπλα στον κήπο με την πισίνα, διαλέγοντας κοκτέϊλ. Φυσικά όχι μόνος, αλλά παρέα με μία από τις πιο όμορφες κοπέλες των Κάτων Χωρών, που – τι σύμπτωση- έμεναν για τα καλλιστεία τους στις διπλανές σουϊτες ! (Η διπλανή φωτογραφία για του λόγου το αληθές…)

Ένα άλλο ξενοδοχείο-φαινόμενο είναι το “Hilton” στη Ντραγκονάρα και προτείνω να το επισκεφθείτε. Το σύγχρονο ξενοδοχείο είναι μόνο το περιτύλιγμα. Θα δείτε πως η καινοτόμος και συναρπαστική ιδιωτική πρωτοβουλία μετέτρεψε ένα βουνό σε επίγειο παράδεισο 123.000 τετρ. μ. με μαρίνα για 110 γιώτ, με πύργο γραφείων, ένα κέντρο διασκέψεων, μια σειρά χλιδάτων καταστημάτων και συγκρότημα κατοικιών. Οι εξωτερικοί του χώροι αποτελούν ύμνο στη φύση και τις χαρές της ζωής. Μέχρι και κονσέρτα δίνονται εκεί από διεθνούς φήμης καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως η London City Opera που εμφανίστηκε τον Ιούλιο του 2003. Επίσης, σε λίγο καιρό ολοκληρώνεται ένα αδελφάκι της αλυσίδας «Meridien», καλαίσθητο και κομψό.

Σημαντική λεπτομέρεια: Τα ξενοδοχεία στη Μάλτα είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν όλο το χρόνο.

Το Αρχιπέλαγος της Μάλτας καταλαμβάνει μια έκταση 316 τ.χλμ. και περιλαμβάνει τα νησιά Μάλτα, Γκότζο, Κομίνο και τις ακατοίκητες βραχονησίδες Κομινόττο, Φίφλα και Σαν Πάολο. Τα πετρώματα των νησιών χρονολογούνται μεταξύ 7 έως 30 εκατομμυρίων ετών. Υψηλότερη κορυφή είναι ο λόφος Ta Zuta (253 μ.) και το Ta Dbiegi (190 μ.) στο Γκότζο.
Η βλάστηση είναι μεσογειακή με ελαιόδεντρα (χωρίς ελιές!), ροδοδάφνες, θυμάρι, δεντρολίβανο, κάπαρη και βάτους. Εθνικό πουλί της Μάλτας είναι η μπλε πετρότσιχλα, ενώ υπάρχουν πάνω από 12 είδη πουλιών και 150 αποδημητικά το χειμώνα.
Τα ψάρια υπάρχουν σε αφθονία, αλλά οι ντόπιοι τρελαίνονται όταν έχουν στο τραπέζι τους το νόστιμο λαμπούκα, ένα είδος δελφινόψαρο.

Πρώτοι οι Φοίνικες κατάλαβαν τη στρατηγική σημασία των νησιών (8ος π.Χ. αιώνας).. Ακολουθούν οι Καρθαγένιοι και όλοι οι ισχυροί της εποχής: Ρωμαίοι, αραβες, Νορμανδοί, Σικελοί και τέλος Ισπανοί. Η σημερινή ονομασία προήλθε από τη λέξη Μάλετ (που σημαίνει καταφύγιο) και Γκολ (από το όνομα της μεγάλης πλευράς ενός εμπορικού πλοίου).

Μελίτα την αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες – από το μέλι. Οι νόμοι τους έμοιαζαν με τους ελληνικούς και βρέθηκαν ελληνικά κεραμεικά και νομίσματα στο νησί. Επίσης οι ανασκαφές έφεραν στο φως πολλές ελληνικές επιγραφές και η πιο ενδιαφέρουσα βρέθηκε στη Μελκάρτ, γραμμένη στα Φοινικικά με ελληνική μετάφραση. Η πέτρα αυτή χαρακτηρίζεται σαν η Ροζέτα της Μάλτας, γιατί χρησιμοποιήθηκε από ένα μελετητή για την αποκρυπτογράφηση της Φοινικικής γλώσσας στον 18ο αιώνα..

Τα ρόπτρα στις πόρτες των σπιτιών είναι αληθινά έργα τέχνης.

Ανάμεσα στα μεγάλα έργα που έγιναν την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ένα προοδευτικό σύστημα ύδρευσης και μέθοδοι καλλιέργειας σε μεγάλη κλίμακα. Τα συχνότερα ευρήματα της εποχής είναι μηχανές που βγάζουν το κουκούτσι από τις ελιές.
Σπουδαίο γεγονός κατά την ρωμαϊκή κυριαρχία είναι το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου το 60 μ.Χ. Η παράδοση αναφέρει ότι όλος ο πληθυσμός προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό και ο Απόστολος θεράπευσε ακόμα και ανίατες ασθένειες της εποχής. Στη σπηλιά κάτω από την εκκλησία του στη Ραμπάτ, υπάρχει ένα ασημένιο πλοίο, δώρο από τους Ιππότες το 1960, σε ανάμνηση της επετείου των 1.900 χρόνων από το ναυάγιο.

Δεν έχει χαρακτηριστεί τυχαία «Νησί των Ιπποτών». Το 1530 ο βασιλιάς της Ισπανίας Κάρολος ο 4ος «δώρισε» τη Μάλτα στους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, που φεύγοντας από τη Ρόδο τριγυρνούσαν για επτά χρόνια στην Κρήτη και την Ιταλία. Εγκαταστάθηκαν με ετήσιο ενοίκιο έναν αετό, στολισμένο με κοσμήματα και χρυσάφι,που έπρεπε να πληρώνουν στον Αντιβασιλέα της Σικελίας. Σήμερα το περίφημο «Γεράκι της Μάλτας», που έκλεψαν οι πειρατές το 1539, μας το θυμίζει το μυθιστόρημα του Ντάσιελ Χάμετ, αλλά και η ομώνυμη ταινία..

Μίλησε κανείς για μαρίνες ; Δείτε και κάνετε συγκρίσεις με τα καθ’ ημάς

Το 1565 όλη η Ευρώπη παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την αναμέτρηση του Τάγματος με τα στρατεύματα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Αν τότε η Μάλτα έπεφτε, θα γινόταν εύκολα το προγεφύρωμα για την κατάκτηση του δυτικού χριστιανικού κόσμου. Έπαινοι και βοήθεια έφτασαν τότε από τους χριστιανούς πρίγκιπες της Ευρώπης. Για τρεις ολόκληρους αιώνες οι Ιππότες κυρίαρχοι στο μικρό νησί έγραψαν τη δική τους ιστορία, που από πολλούς χαρακτηρίζεται και ως «χρυσή εποχή». Έκαναν τη Μάλτα απόρθητη, αντιμετώπισαν με επιτυχία κάθε εισβολέα, ενώ δεν παραμέλησαν και την πνευματική ανάπτυξη της, δημιουργώντας πανεπιστήμια (το πρώτο ιδρύθηκε το 1769) και μουσεία.

Το 1798 ο γαλλικός στρατός του Ναπολέοντα εισβάλει και καταλαμβάνει τη Μάλτα, για δυο χρόνια. Το σφάλμα που έκανε ήταν ότι τόλμησε πολλά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Οι κάτοικοι ζητούν τη βοήθεια των Βρετανών και την παίρνουν με αντάλλαγμα την κυριαρχία τους στο νησί, που ξεκινάει το 1814 και τελειώνει το 1964. Ο δρόμος προς την ανεξαρτησία άνοιξε το 1921, όταν δόθηκε στη Μάλτα το δικαίωμα της αυτοκυβέρνησης.
Από την 21η Σεπτεμβρίου 1964, η Μάλτα γίνεται ανεξάρτητο κράτος μέσα στη Βρετανική Κοινοπολιτεία και η Βασίλισσα της Αγγλίας ονομάστηκε Βασίλισσα της Μάλτας. Τελικά η πλήρης ανεξαρτησία έρχεται το 1974 όταν γεννήθηκε η Δημοκρατία της Μάλτας. Σημειωτέον ότι προηγουμένως είχε επιχειρήσει το Εργατικό Κόμμα ενσωμάτωση με την Αγγλία , οι Εθνικιστές ήθελαν ενσωμάτωση με την Ιταλία, ενώ αργότερα υπήρξε κι ένα επικίνδυνο φλερτ με το ανατολικό μπλοκ. Σήμερα η Μάλτα είναι πια πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η κληρονομιά που άφησαν πίσω τους οι Ιωαννίτες φαίνεται από την πρώτη ματιά. Στην εθνική αεροπορική εταιρία, στη σημαία, στα κτίρια, στα μπλουζάκια, παντού. Πρόκειται για τον σταυρό με τις οκτώ μύτες, που αποτελούνταν από ένα άσπρο στέμμα πάνω στο μαύρο ρούχο που φορούσαν οι Βενεδικτίνοι μοναχοί. Ένας τεράστιος σιδηρόφρακτος ιππότης μας υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο, αλλά και σε κάθε βήμα οι ιππότες είναι μπροστά μας. Μέχρι και θέαμα γίνονται μέσα στο φρούριο του Αγίου Έλμου.

Ντυμένοι με παραδοσιακές στολές (φωτογραφία αριστερά) αναβιώνουν την τελετή επιθεώρησης των στρατευμάτων, όπως ακριβώς γινόταν τον 16ο αιώνα. Όλα αυτά για χάρη των τουριστών, που είχαν συγκεντρωθεί από ώρα και περίμεναν. Αλλά κι αν δεν δείτε τους Ιππότες ζωντανούς, μπορείτε να τους απολαύσετε σε οπτικοαουστική παρουσίαση σε όλες τις γλώσσες (καθημερινά στη Βαλέτα, St. Elmon Bastion, Mediterranean str.).

Βέβαια καθόλου αμελητέα δεν ήταν και η αγγλική επιρροή, που άφησε παντού έντονα το στίγμα της στο νησί. Εκτός από την οδήγηση στα αριστερά των δρόμων και τους βρετανικής έμπνευσης τηλεφωνικούς θαλάμους, τα αγγλικά στρατεύματα φεύγοντας, το 1979, εγκατέλειψαν τέσσερα στρατιωτικά νοσοκομεία πλήρως εξοπλισμένα και ένα πανεπιστήμιο. Σημειωτέον ότι κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η Μάλτα ήταν η «Νοσοκόμα της Μεσογείου» με 25.000 κρεβάτια. Σήμερα φιλοδοξεί να αναπτύξει και νοσοκομειακό τουρισμό, προσελκύοντας κόσμο κυρίως από τη Σικελία και τη Β. Αφρική.

Η Βαλέτα είναι μικρή πόλη- μόλις ενός χιλιομέτρου επί 600 μέτρα. Το όνομά της το οφείλει στον ιδρυτή της Μεγάλο Μάγιστρο Λα Βαλλέτ. Σπουδαιότερα αξιοθέατα της είναι ο καθεδρικός του Αγίου Ιωάννη , το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου (ένα κτίριο του 1580 με πολύ ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, σήμερα έδρα του προέδρου της Δημοκρατίας και της Βουλής), ο ξενώνας των Ιταλών, όπου βρίσκεται το ταχυδρομείο και το Εθνικό Μουσείο (με πλούσια συλλογή προϊστορικής εποχής και το άγαλμα της Αφροδίτης της Μάλτας), το πρώην Παλάτι των Προβηγκιανών Ιπποτών με την αίθουσα τελετών (που ξεπερνάει σε λαμπρότητα ακόμα και το Μέγαρο των Μεδίκων).

Ο καθεδρικός ναός του Αγ. Ιωάννη, έργο του 1573, εξωτερικά δεν έχει να παρουσιάσει αρχιτεκτονικά στολίδια. Πάνω από την πύλη κρέμεται ένας εξώστης, ο οποίος στηρίζεται σε δύο κίονες. Από εκεί απευθυνόταν στα πλήθη ο Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος με την ιδιότητα του Διοικητή της πόλης.
Εσωτερικά η πολυτέλεια ξαφνιάζει. Χρυσές μπαρόκ οροφές και τα 1.000 τετραγωνικά στο δάπεδο είναι από μωσαϊκό. Με κόκκινα, κυανά, κίτρινα, μαύρα, γκρίζα και λευκά κομμάτια μαρμάρου απεικονίζονται τα οικόσημα των 400 Ιπποτών που έχουν θαφτεί στο ναό, με διακοσμητικά στοιχεία όπως ανεμίζοντες χιτώνες, αγγέλους, λιοντάρια κι ότι άλλο ταιριάζει σε μια νεκρόπολη. Κάθε Ιούνιο εκτίθεται στην εκκλησία ένα υπέροχο σύνολο από 14 μεγάλους φλαμανδικούς τάπητες κι άλλους τόσους μικρούς, που είναι εμπνευσμένοι από έργα των Ρούμπενς, Πουσέν και Πρέτι.

Μπροστά από τον καθεδρικό περνά η Merchant St. που φιλοξενεί την ανοιχτή αγορά, όπου έμποροι απλώνουν σε πάγκους τις πραμάτειες τους. Όλοι οι περίπατοι στην πόλη καταλήγουν στην πλατεία της Βασίλισσας, την Queen’s Square. Με τα τραπέζια του Premier με τα μπλε τραπεζομάντιλα η τα πράσινα του Eddie’s Cafe η περιοχή μου θύμισε ιταλική πλατεία. Αν βρεθείτε εδώ κάντε μια στάση στο Cafe Cortina, που έχει παράδοση 150 χρόνων και δοκιμάστε Pastizzi η Kannoli.

Από τις πιο παλιές εκκλησίες είναι του Αγίου Παύλου, έργο του Casar και της Αγίας Αικατερίνης στη Σιένα, έργο του ίδιου- του 1576. Το θέατρο Manoel θεωρείται στολίδι της πόλης για την αρχιτεκτονική και ιστορική του αξία. Σε απόσταση ενός τετραγώνου από το γκρεμισμένο Βασιλικό Θέατρο της Όπερας βρίσκεται η Στρέϊτ Στρητ, γνωστή στους ναύτες του βρετανικού στόλου με το όνομα «γκουτ», δηλαδή έντερο. Από την ξέφρενη νυχτερινή ζωή του παρελθόντος σήμερα έμειναν μόνο μερικές παλιές επιγραφές.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι το τελευταίο κτίριο που έχτισαν οι Ιππότες και τέλειωσε το 1796. Αν την επισκεφθείτε μπορείτε τα πάρετε ένα αντίγραφο της προκήρυξης με την οποία ο Αυτοκράτορας Κάρολος Ε’ «δώρισε» τη Μάλτα. Επίσης να δείτε το Μουσείο Καλών Τεχνών στη Σάουθ Στρητ κι αν αγαπάτε τα στρατιωτικά κειμήλια να επισκεφθείτε το Οπλοστάσιο του κτιρίου, το Πολεμικό Μουσείο, στο εσωτερικό του Φρουρίου Σαντ Έλμο.

Η Βαλέτα με τα 320 μνημεία της είναι η μόνη πρωτεύουσα στον κόσμο που έχει κηρυχθεί, στο σύνολό της, διατηρητέα. Είναι χτισμένη πάνω σε υψώματα, επειδή οι Ιππότες δεν είχαν καιρό να ισοπεδώσουν τη χερσόνησο που μπαίνει 4 χιλιόμετρα μέσα στο μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Μεσογείου. Ακολουθώντας το πολεοδομικό σχέδιο ενός παπικού αρχιτέκτονα- 9 κάθετοι δρόμοι και 12 οριζόντιοι- γεννήθηκε ένα πολεοδομικό αριστούργημα.

Το λικέρ Madlien και το κρασί Srand Maitre έρχονται πρώτα σε πωλήσεις στο αεροδρόμιο.

Τα ίδια «μάτια» που βλέπεις σήμερα ζωγραφισμένα στις πλώρες των πλεούμενων, τα Ghajn, ζωγράφιζαν και οι Φοίνικες για να τους προστατεύουν από τους κινδύνους της θάλασσας. Πρόκειται για το μάτι του Όσιρη. Στο παλιό λιμάνι της Vittoriosa στις μέρες η περιοχή σφύζει από ζωή, αφού ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εργάζεται στα ναυπηγεία.

Η Μντίνα (Μεδίνα), παλιά πρωτεύουσα -πριν χτίσουν οι Ιωαννίτες το οχυρό τους κοντά στη θάλασσα- είναι γνωστή και ως «Σιωπηλή Πόλη», υποδηλώνοντας τη μυστηριώδη ατμόσφαιρα που την περιβάλλει. Βρίσκεται στο εσωτερικό του νησιού, 250 μέτρα πάνω από την πεδιάδα. Καταστράφηκε ολοσχερώς το 1693 από ένα φονικό σεισμό.
Εδώ αποσύρθηκε η παλιά μαλτέζικη αριστοκρατία, όταν κατέλαβαν οι Ιππότες το νησί. Σήμερα, χάρη στην άριστη ανοικοδόμηση, διατηρεί τη θαυμάσια μπαρόκ αρχιτεκτονική της, συνδυασμένη με χαρακτηριστικά αραβικά στοιχεία. Με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τα 300 άτομα είναι η πιο ακριβή περιοχή της Μάλτας. Σπάνια ανοίγει κάποια από τις βαριές ξύλινες πόρτες, δεν υπάρχει δημόσια ζωή, σούπερ μάρκετ, περίπτερα, φωτεινές επιγραφές και γενικά η περιοχή αυτή αποστρέφεται το παρόν.

Χιλιάδες οι τουρίστες που συρρέουν κι όμως δεν έχει αλλοιωθεί η μαγική της ατμόσφαιρα. Σπίτια με φαναράκια, μοναστήρια, νορμανδικά παλάτια μπορείτε να τα δείτε αν δεχθείτε την πρόταση του αμαξά να σας κάνει βόλτα με τα άλογα στους στενούς δρόμους. Ανάμεσα τους και ο καθεδρικός ναός ο αφιερωμένος στη Μετάνοια του Αγίου Παύλου. Μέσα στο Μουσείο της Ραμπάτ εκτίθενται τμήματα από πολύχρωμα μωσαϊκά δάπεδα και μερικές πρωτότυπες αρχιτεκτονικές διακοσμήσεις.

Περπατείστε άφοβα στα σοκάκια, εμπλουτίστε τις γνώσεις σας, ανακαλύψτε κάθε γωνιά, ρίξτε μια κλεφτή ματιά στις σκιερές αυλές με τη βρύση , τα λουλούδια , τις συκιές και μη φοβηθείτε που δεν κυκλοφορούν άνθρωποι. Εξ άλλου είναι πολύ μικρή η Παλιά Πόλη για να χαθείτε. Αν η κούραση σας άνοιξε την όρεξη υπάρχουν δύο εστιατόρια (κι ένα κατάστημα με σουβενίρ). Πάνω στα τείχη υπάρχει το καφέ Fontanella και από τη Bastion Square θα απολαύσετε την ωραιότερη θέα της Μάλτας.

Τα ρεστοράν πολυτελέστατα και οι γεύσεις με διεθνές διαβατήριο. Η τοπική κουζίνα περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία ψαριών καθώς και κρεατικών. Δοκιμάσαμε το φενέκ, κουνέλι με σπαγγέτι σιγοψημένο σε κρασί, αλλά ξεκινήστε με μια ελαφριά ψαρόσουπα με δυόσμο και κομμάτια φρέσκου ψαριού. Επίσης περίφημες τοπικές σπεσιαλιτέ είναι η αλιότα (μαλτέζικη κακκαβιά) και το μπρατζιόλι (βοδινό γεμιστό με κιμά, μπαχαρικά και αβγό). Τα κρασιά τους είναι φημισμένα (Special Reserve, Palazzo Verdale, Merlot Noir, Pinot Grigio και Cabernet Sauvignon).Τα φοντύ τους βουτηγμένα σε ζεστή σοκολάτα είναι γευστική πανδαισία. Παραδοσιακό είναι το κουλούρι με γέμιση μελωμένων ξηρών καρπών. Στο St. Julian’s προσφέρουν θέα στις ταράτσες τους: το Dolce Vita, το Raffael (τηλ. 21 352000), το San Guliano με ψαρικά και ζυμαρικά (τηλέφ. 21 332000), το Sardinela με εδέσματα της καλής ιταλικής κουζίνας και το The Scotsman (τηλέφ. 21 35360) με σκωτσέζικες γεύσεις , ενώ στο Bouzouki (Cort Str. Paceville) θα αισθανθείτε Έλληνας εκτός Ελλάδας. Το Zen (τηλ. 21 386500)είναι αυθεντία στην ανατολίτικη κουζίνα και το Rio στη Βραζιλιάνικη (τηλ. 21 383345).

Η νυχτερινή ζωή έντονη. Όλα τα είδη διασκέδασης είναι συγκεντρωμένα στη Paceville: Μπαράκια, ντίσκο, ναϊτ κλαμπ. Από τα καλύτερα κλαμπ το Havana και το Axis, που κατά βάση παίζουν αγγλική μουσική. Η Grapevine (τηλέφ. 21 572973) είναι φημισμένη παμπ, το Fuego Salsa ξεχωρίζει στα μπαρς, αλλά μη ξεχάσετε να κάνετε ένα «πέρασμα» κι από το Ryan (φωτογραφία δεξιά), για να δροσιστείτε με ιρλανδέζικη μπύρα Guiness, από βρύση. Γενικά το βράδυ γίνεται πανικός στους χώρους διασκέδασης, αλλά οι νεολαίοι δεν μπορούν να τα κάνουν …ροδίτικο «Φαληράκι» γιατί η παρουσία των αστυνομικών που περιπολούν είναι παντού και πάντα διακριτική.

Το 40% των τουριστών είναι Βρετανοί (465.000 άτομα αφίξεις το χρόνο). Ακολουθούν οι Γερμανοί με 200.000 και οι Ιταλοί με 100.000. Από την Ελλάδα πραγματοποιούνται αφίξεις περίπου 14.000 τουριστών κάθε χρόνο. Το 1995 οι συμπατριώτες μας που πήγαν στη Μάλτα ήταν μόνο 640 . Αν σας αρέσει η θάλασσα και τα σπορ η Marsascala, η Bugibba, η Caoura και η St.Tomas είναι από τις καλύτερες παραλίες. Τα νερά διάφανα και καταγάλανα. Αν θέλετε να περάσετε λίγες μέρες, σε απομονωμένες παραλίες, περίπου σε ιδιωτικό παράδεισο επιλέγονατς τη Μάλτα θα έχετε πάει στο σωστό μέρος.

Αν θέλετε να δείτε ένα γνήσιο νησί με τοπικό χρώμα δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε, το Γκότζο. Απέχει 6 χιλιόμετρα από τη Μάλτα και η διαφορά του έγκειται στο ότι είναι πιο εύφορο και πιο γραφικό. Όταν φθάσετε θα νομίσετε ότι βρίσκεστε στο Μαρόκο. Βοσκοί με κραυγές καθοδηγούν τα πρόβατα και τις κατσίκες, άντρες στο δρόμο παίζουν με μεταλλικές μπάλες-μια παραλλαγή της Boccia- γυναίκες κάθονται στο πεζούλι μπροστά στην πόρτα πλέκοντας δαντέλες.

6.500 τουρίστες μεταφέρουν στο νησί κάθε μέρα τα πολυτελή και άνετα φέρυ στο αδελφάκι της Μάλτας. Τα λεωφορεία από το ξενοδοχείο μας πήγαν μέχρι το λιμάνι και στο Γκότζο μας περίμεναν άλλα πούλμαν. Σκέφθηκα: Να πως μπορεί ένα μικρό νησί να αποφύγει το κυκλοφοριακό κομφούζιο. Για τους νέους οργανώνονται τακτικά στο Γκότζο κονσέρτα μουσικής ποπ και διάφορα φεστιβάλ.
Οι παραδόσεις αναφέρουν ότι το νησί αυτό είναι η αρχαία Ωγυγία, όπου ο Όμηρος έγραψε ότι κατοικούσε η νύφη Καλυψώ και σύμφωνα με την Οδύσσεια «αιχμαλώτισε» εκεί τον Οδυσσέα για 7 χρόνια. Για να εξερευνήσετε τη σπηλιά ( τελευταία φωτογραφία στη σειρά) κατεβαίνετε σκαλοπάτια σε πυκνό σκοτάδι, όμως δεν πρέπει να το τολμήσετε αν πάσχετε από κλειστοφοβία. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Βικτώρια, όνομα που δόθηκε προς τιμή της Βασίλισσας το 1897. Οι ντόπιοι προτιμούν το αραβικό όνομα της πόλης, Ραμπάτ.

Νυχτερινή ζωή σχεδόν δεν υπάρχει- λίγα τα μπαρ- αλλά σας συνιστώ να κάντε νυχτερινούς περιπάτους. Θα σας αποζημιώσει το θέαμα των κατάλληλα φωταγωγημένων κτιρίων. Ο ναός της Gigantija αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα από τα αινιγματικά μνημεία του αρχαίου κόσμου. Κτίστηκε το 3.500 π.Χ. από ένα προφανώς ευλαβή, αλλά άγνωστο λαό τη Νεολιθική Εποχή. Μερικά από τα δομικά του στοιχεία ζυγίζουν γύρω στους 50 τόνους. Οι ογκόλιθοι αυτοί τοποθετούνται κατά τέτοιο τρόπο ώστε σχηματίζουν ένα γυναικείο σχήμα με μεγάλη έμφαση στους γοφούς. Σε ανάλογο σχήμα είναι και τα αγαλματίδια που βρέθηκαν και εικονίζουν μια παχουλή κυρία, τη θεά της γονιμότητας (3η φωτογραφία), ενώ βρέθηκαν και φαλλικά αγαλματίδια, ένδειξη αναγνώρισης της συμβολής του ανδρικού οργάνου στην αναπαραγωγή.
Τον καθεδρικό ναό της Βικτώρια με τον εντυπωσιακό τρούλο, το αρχαιολογικό μουσείο και το μουσείο λαϊκής τέχνης πρέπει να τα δείτε οπωσδήποτε. Και φυσικά να πάτε στην περιοχή Ggantija, με τους μεγαλιθικούς ναούς (φωτό 1η και 2η).

Επίσης μη παραλείψετε να δείτε το Γαλάζιο Παράθυρο, μια μοναδική σπηλιά, με απόκρημνα βράχια (φωτογραφία 5η). Η επίσκεψη στο εσωτερικό της γίνεται με βάρκες και τα νερά είναι εντυπωσιακά τυρκουάζ και τόσο καθαρά που φαίνονται τα ψάρια. Αρκετοί υποκύπτουν στον πειρασμό και κάνουν τις βουτιές τους στην παγωμένη θάλασσα. Για το νόστιμο και ποιοτικό φαγητό σας συστήνουμε το ψαροχώρι Xlendi. Οι παραλίες έχουν άμμο με πετραδάκια από πωρόλιθο και αλυκές στις οποίες οι ντόπιοι μαζεύουν αλάτι.

Είναι τυχαίο που ο Οδυσσέας απαρνήθηκε για 7 ολόκληρα χρόνια την Ιθάκη του; Ούτε είναι σύμπτωση που οι παραγωγοί του Χόλλυγουντ εδώ γύρισαν σκηνές από το «Εξπρές του Μεσονυκτίου», το μιούζικαλ «Ποπάϊ» με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς και άλλες υπερπαραγωγές.

Έφυγα από το Γκότσο παίρνοντας στις αποσκευές μου: Τραγανό νόστιμο ψωμί – το σιτάρι καλλιεργείται σε μεγάλες εκτάσεις πριν από περίπου 1.000 χρόνια-, μέλι, διάφορα τουρσιά, κάπαρη, λιαστές ντομάτες, αλάτι από τις τοπικές αλυκές, τοπικό τυρί gbejniet, ένα μπουκάλι κρασί, γλυκιές σπεσιαλιτέ (μαντολάτο και πάστι τας σαλίμ) χειροποίητα κεντήματα κι ένα πουλόβερ καμωμένο με το βελονάκι.

Το νησί Κομίνο, ανάμεσα στη Μάλτα και το Γκότζο, είναι μικροσκοπικό (2,5 χλμ. επί 1,5). Όσοι ζηλεύουν τη μοίρα του Ροβινσώνα Κρούσσου πρέπει να το προτιμήσουν ανεπιφύλακτα. Η γαλάζια λιμνοθάλασσα είναι από τις πιο όμορφες της περιοχής και ίσως από τις ωραιότερες της Μεσογείου. Αξιοθέατα του νησιού ο Φάρος της Παναγίας, που έκτισαν οι Ιππότες το 1618 και το εκκλησάκι της Παναγίας στον κόλπο Σάντα Μαρίγια. Στο νησάκι λειτουργεί ένα ξενοδοχείο.

Γενικά οι Μαλτέζοι είναι άνθρωποι χωρίς άγχος γιατί λείπει από το λεξιλόγιο τους η λέξη ανεργία. Ο μέσος μηνιαίος μισθός είναι περίπου 2.000 ευρώ. Δεν μπορώ να πω ότι είναι ανοιχτοί άνθρωποι. Όταν όμως αποκτήσουν την εμπιστοσύνη σου, διαπιστώνεις ότι είναι ευγενικοί και αληθινοί. Κι από τη στιγμή που δημιουργήσουν φιλία την διατηρούν για όλη τους τη ζωή. Είναι περισσότερο τοπικιστές παρά πατριώτες. Η έννοια της εθνικής ταυτότητας έφτασε αργά. Οι επιμιξίες που έγιναν στη διάρκεια των αιώνων ανάμεσα στους Σημίτες, τους Λατίνους και τους Έλληνες της Ρόδου, σε συνδυασμό με μια σταλιά αγγλοσαξωνικό αίμα δημιούργησαν πολλούς διαφορετικούς μαλτέζικους τύπους.

Πρόκειται για ένα λαό που μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις πολιορκίες των Τούρκων, τις επιδρομές των πειρατών και τη βρετανική αποικιοκρατία. Ένα πράγμα δεν μπορούν να υποφέρουν: Την περιφρόνηση με την οποία τους αντιμετωπίζουν κάθε βράδυ οι Ιταλοί. Στο δελτίο καιρού που εκπέμπει η Ιταλική τηλεόραση, στο χάρτη ανάμεσα στη Σικελία και στις ακτές της Λιβύης υπάρχει μόνο το πέλαγος. Λείπει η κουκίδα στον 36ο παράλληλο. -« Ίσως τώρα που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τις πολλές αλλαγές να γίνει κι αυτή» μου είπε με παράπονο ο υπάλληλος στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου.

Ο Χρ. Μυστιλιάδης στο πολυθέαμα για τους Ιππότες.

Το θρησκευτικό συναίσθημα είναι πολύ έντονο στη Μάλτα. Το 98% είναι καθολικοί. αγαλμα με τον αγιο Προστάτη του έχει κάθε σπίτι. Στις γωνιές των δρόμων υπάρχει ένα εικονοστάσι με το άγαλμα στολισμένο με φώτα, λουλούδια και τάματα.
Αν θέλετε να κυκλοφορήσετε άνετα στους δρόμους προτιμήστε το πρωϊνό της Κυριακής που η Βαλέτα είναι έρημη πόλη, γιατί όλοι οι κάτοικοι μέχρι τις 12.15΄εκκλησιάζονται. Ακολουθεί η συνάντηση της οικογένειας στο σπίτι για το μεσημβρινό φαγητό. (Αυτό που συνέβαινε στην Ελλάδα πριν μερικά χρόνια).
Οι γονείς περιορίζουν τα κορίτσια, γι αυτό παντρεύονται σχετικά νωρίς. Τα διαζύγια απαγορεύονται και γυναίκες ασχολούνται αποκλειστικά με τη φροντίδα της οικογένειας. Οι Μαλτέζοι είναι φημισμένοι λάτρεις του ωραίου φύλλου, αλλά μη ξαφνιαστείτε αν δείτε παππούδες στην αυλή η και στο πάρκο να κεντούν το εργόχειρό τους . Τα παιδιά από την αρχή της εκπαίδευσης μαθαίνουν μαλτέζικα και αγγλικά και συνεχίζουν υποχρεωτικά με τρίτη ευρωπαϊκή γλώσσα.

Θα ήταν παράλειψη αν δε σας ενημέρωνα για μια από τις πιο σπουδαίες ατραξιόν στη Μάλτα. Είναι τα λεωφορεία (φωτογραφία αριστερά), σήμα κατατεθέν του νησιού και αγαπημένο θέμα σε μπλουζάκια, ποδιές, πιατάκια, μινιατούρες κι άλλα τουριστικά προϊόντα. Χρώματος κροκί, παμπάλαια, στρογγυλεμένα, θορυβώδη, με μόνιμα ανοιχτή την πόρτα τους και το τιμόνι στα δεξιά. Ο οδηγός κάνει και χρέη εισπράκτορα(0,15 L.M. η διαδρομή). Για ανάρτηση ούτε λόγος να γίνεται. Κι όταν ο επιβάτης θέλει να κατέβει, πριν τη στάση τραβάει ένα κορδόνι που υπάρχει στην οροφή και χτυπάει το κουδούνι. Σίγουρα δίνουν μια γραφική νότα άλλων εποχών.

Χρήσιμες πληροφορίες:
Πληθυσμός: 350.000. Η Μάλτα έχει μήκος 27 χλμ. από το βορειοδυτικό σημείο και 14,5 χλμ. από Ανατολή σε Δύση.
Gozo πληθυσμός 25.000, αντίστοιχες αποστάσεις 14,5 χλμ. και 7,2 χλμ. Κομίνο 9 κάτοικοι, έκταση 2,6 τετρ.μ..
Πρωτεύουσα: La Valette.
Γλώσσα: Μαλτέζικα και Αγγλικά. Πολλοί κάτοικοι μιλούν και Ιταλικά.
Κλίμα: Μέση χειμερινή θερμοκρασία 14β. C και μέση θερινή 32β C.
Σημαντικές πόλεις: Sliema, Birkirkara.
Νόμισμα: Λίρα Μάλτας (L.M.). Μία L.M. αντιστοιχεί σε 3 ευρώ, περίπου.
Ωρα: Μία ώρα πίσω από την Ελλάδα.

Αργίες, για να τις αποφύγετε αν πάτε για δουλειές και να τις προτιμήσετε ως τουρίστας:

1 Ιανουαρίου, Πρωτοχρονιά.
10 Φεβρουαρίου, το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου.
19 Μαρτίου, του Αγίου Ιωσήφ.
24 Μαρτίου, Μεγάλη Παρασκευή.
31 Μαρτίου, εθνική γιορτή.
1 Μαϊου, Πρωτομαγιά.
29 Ιουνίου, των αγίων Πέτρου και Παύλου. Γιορτάζεται με εντυπωσιακό Φολκλορικό Φεστιβάλ και ιπποδρομίες.
15 Αυγούστου, Ανάληψη.
8 Σεπτεμβρίου, η Παρθένος των Τιμών.
21 Σεπτεμβρίου, ημέρα Ανεξαρτησίας.
8 Δεκεμβρίου, η Σύλληψη της Παρθένου.
13 Δεκεμβρίου, ημέρα της Δημοκρατίας.
25 Δεκεμβρίου, Χριστούγεννα.
Το Καρναβάλι γιορτάζεται από το 1535 και είναι από τις πιο σημαντικές γιορτές για τους τουρίστες.

Οι Μαλτέζοι δεν τσιγκουνεύονται στις γιορτές τους. Ο εορτασμός ξεκινά 5 μέρες πριν την κανονική γιορτή. Οι «πιστοί» συμμετέχουν φορώντας ρούχα και καπέλα με χρώματα, βάφουν τα πρόσωπά τους, γλεντούν και καίνε πολλά βεγγαλικά. Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάζονται τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Την Κυριακή του Πάσχα γίνεται περιφορά του αγάλματος του Χριστού και μοιράζεται στα παιδιά φίγκολα, ένα παραδοσιακό γλυκό με αμύγδαλο. Μπορείτε να κυκλοφορείτε πολύ άνετα όλες τις ώρες και παντού, γιατί η λέξη εγκληματικότητα είναι άγνωστη στη Μάλτα. Σπανίζουν τα πρόσθετα μέτρα ασφαλείας και οι ντόπιοι δεν κλειδώνουν τις πόρτες των σπιτιών.

Λεπτομέρειες: Η παιδεία προσφέρεται δωρεάν. Τα πανεπιστήμια είναι φημισμένα με πρώτη και καλύτερη την ιατρική σχολή. Στις ταράτσες δεν είδα ούτε ένα ηλιακό θερμοσίφωνα και στα σπίτια/καταστήματα ούτε μία τέντα. Οι Μαλτέζοι δεν έχουν ανάγκη να εξοικονομήσουν ενέργεια, αφού μέχρι πριν λίγο καιρό πλήρωναν στη Επιχείρηση Ηλεκτρισμού περίπου 30 ευρώ το δίμηνο. Έμαθα έχουν καλές σχέσεις με τον Καντάφι και τους στέλνει από τη Λιβύη όσο πετρέλαιο χρειάζονται. Και κάτι άλλο: Τα σπάνια φυτά και το πράσινο σε δυσκολεύουν να πιστέψεις ότι το νησί υποφέρει από λειψυδρία, ενώ στα μηχανήματα για τις γεωργικές δουλειές οι ντόπιοι εφαρμόζουν ένα σύστημα κοινοκτημοσύνης.

Τιμές ( σε καφετέριες- για να συγκρίνετε…) : Εσπρέσσο- αναψυκτικά ευρώ 0.95. Λικέρ-ουϊσκι 1.53. Κέϊκ 0.35. Χάμπουργκερ 3,5 υρ . Ψώνια: Πίνακες ζωγραφικής σε καλές τιμές. Ασημικά δουλεμένα σαν δαντέλα είναι τα παραδοσιακά τοπικά κοσμήματα . Κομμάτια από φυσητό γυαλί σε έντονα χρώματα. Όσοι θέλουν να πάρουν μαζί τους ένα κομμάτι της ιστορίας του νησιού μπορούν να αγοράσουν ένα ομοίωμα πανοπλίας (υπάρχουν σε πολλά μεγέθη) η ένα αντίγραφο της Χοντρής Θεάς. Έργα τέχνης είναι τα χειροποίητα κεντήματα λασέ. Επίσης μπορείτε να πάρετε βιβλία, αντίκες και μία απίθανη συλλογή από σιδερένια ρόπτρα, σαν αυτά που κοσμούν όλα τα σπίτια στη Μάλτα, παλιά και σύγχρονα. Η περιοχή Σλίμα Φέρι θα ικανοποιήσει πολλές καταναλωτικές ανάγκες σας. Φεύγοντας μη ξεχάσετε να πάρετε από το αεροδρόμιο το τοπικό λικέρ Bajtra, που γίνεται από εκχύλισμα φραγκόσυκου και το λικέρ Μαντλένα. Αν είστε φανατικός του κρασιού αγοράστε τουλάχιστον μια φιάλη Grand Maitre, από γαλλική ποικιλία κόκκινου μοναδικού με ανάγλυφη ετικέτα από κασσίτερο.

Δείτε στην παλιά Sacra Infermeria, σήμερα Μεσογειακό Κέντρο Διαλέξεων, την πολύ ενδιαφέρουσα οπτικοακουστική παρουσίαση της ιστορίας της Μάλτας. Μεταδίδεται σε όλες τις γλώσσες και διαρκεί σαράντα λεπτά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Palazzo Vilhena στη Μντίνα. Στο «χωριό του Ποπάϊ» (φωτογραφία αριστερά) μπορείτε να δείτε τους χώρους όπου γυρίστηκε το μιούζικαλ με την προσθήκη νέων θεαμάτων, τηλέφ. 21 572430.

Αν αγαπάτε τις καταδύσεις οι πλούσιοι και διαυγείς βυθοί είναι μεγάλη πρόκληση. Ανάμεσα στα άλλα μπορείτε να δείτε το φημισμένο ναυάγιο του Αγγλικού Πολεμικού Maori, που βυθίστηκε από τους Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μπροστά στο φρούριo St. Elmo.Αν ψάχνετε για σημείο για καλές φωτογραφήσεις να πάτε στη Βιττοριόζα και στη Σενγλέα. Το τοπίο θα σας ανταμείψει. Η θέα του Φόρτε Σαν αντζελο και του Φόρτε Σαν Μικέλε είναι φανταστική. Το Μάρσαξλοκκ, είναι μικρό γραφικό λιμάνι στο ανατολικοδυτικό τμήμα του νησιού, που επισκέπτονται πολλοί Εγγλέζοι τουρίστες για το παζάρι του.

Η Μόστα είναι, ένα από τα 65 χωριά, στο κέντρο της Μάλτας κι αξίζει να την επισκεφθείτε μόνο και μόνο για να δείτε την εκκλησία με τον πανύψηλο τρούλο. Το σχέδιο της είναι εμπνευσμένο από το Πάνθεον της Ρώμης, το εσωτερικό της εντυπωσιακό και στο μουσείο της υπάρχει η βόμβα που έπεσε πάνω στο καθεδρικό ναό κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς να εκραγεί. Η Μπάϊα σαν Πάολο είναι το μέρος που ο Απόστολος Παύλος μετά το ναυάγιο ήπιε νερό για να ξεδιψάσει. Υπάρχει επίσης η εκκλησία της Πυράς (Ταλ Χουγκιέγκα), όπου ο Απόστολος έριξε το φίδι στη φωτιά και η εκκλησία Σαν Πάουλ Μίλγκι, όπου ο ρωμαίος κυβερνήτης τον είχε δεχτεί.

Στη Μάλτα, όπως είναι φυσικό, το καλοκαίρι θα συναντήσετε θόρυβο και πολυκοσμία. Οι ταράτσες στα εστιατόρια είναι κατάμεστες. Για πιο ήρεμες διακοπές προτιμήστε την άνοιξη, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Αν νοικιάσετε αυτοκίνητο οι τιμές αρχίζουν από 13-15 ευρώ. Τα ταξί είναι πανάκριβα, αλλά αν χρειαστείτε προηγουμένως συμφωνείστε την τιμή.

Διευθύνσεις στο Ίντερνετ
www.visitmalta.com – www.airmalta.com -www.themaltaexperience.com – www.popeyemalta.com – www.islandhotels.com – www.tumas.com/portomaso – www.silverholidays.gr – www.dragonara.com
www.islandhotels.com

Ο κωδικός για τηλέφωνα από Ελλάδα είναι 00356 και ο αριθμός τηλεφώνου. Για να καλέσετε από τη Μάλτα στην Ελλάδα «χτυπάτε» τον αριθμό 0030, έπειτα τον κωδικό περιοχής (π.χ. 22410 για Ρόδο) και τον αριθμό του τηλεφώνου. Για κλήση σε κινητό: 0030 και τον αριθμό του κινητού. Για να σας καλέσουν από την Ελλάδα στο κινητό σας, δε χρειάζεται κανένας κωδικός.

Τα καταστήματα λειτουργούν συνήθως από 09.15 έως 13.00 και από τις 16.00 έως 19.00. Τα πολυκαταστήματα έχουν συνεχές ωράριο.

Ταξίδεψα με την “Air Malta” με πτήση τσάρτερ κατ ευθείαν από Ρόδο . Την οργάνωση του ταξιδιού ανέλαβε το πρακτορείο “Via Vacanza” της Κω. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Γιώργο και την Αφροδίτη Βουλιάκη (viavac@otenet.gr), που φρόντισαν όλες τις λεπτομέρειες της διαμονής μου. Ο Στέφανος Χατζημανώλης (φωτογραφία αριστερά), ένας ανήσυχος νέος της διασποράς (από την Κωνσταντινούπολη), ζει μόνιμα εγκατεστημένος στη Μάλτα- μαζί με άλλους 40 συμπατριώτες μας- επί το πλείστον συνταξιούχους ναυτικούς. Με βοήθησε αρκετά σ’ αυτό το ταξίδι- γι αυτό τον αναφέρω. Αν κι εσείς αποφασίσετε κάποτε να πάτε στη Μάλτα σημειώστε τη διεύθυνσή του : Silver Holidays. Μητροπόλεως 46-48 στη Θεσσαλονίκη. Διονυσίου Αρεοπαγίτου 3, στην Αθήνα.

Έφυγα από τη Μάλτα με θαυμασμό για τον ανταγωνιστή του ελληνικού τουρισμού. Εμφανής είναι η προσπάθεια που έγινε στο νησί για να διασώσει τον σεβασμό προς την ιστορία, αλλά και την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν διαθέτει την πλούσια πολιτιστική ελληνική κληρονομιά, αλλά και τις εναλλαγές σε οπία στις παραθαλάσσιες περιοχές. Κατάφερε όμως – κάνοντας πράξη την πολυδιαφημισμένη στην Ελλάδα «νησιωτική πολιτική»- και συγκεντρώνει τετραπλάσιο αριθμό επισκεπτών ετησίως σε σχέση με τον πληθυσμό της. Αξιοποίησε στο έπακρο αξιοθέατα και πολιτιστικές εκδηλώσεις, αλλά και προσάρμοσε τόσο την ξενοδοχειακή και γενικότερη υποδομή της , όσο και τον εθνικό αερομεταφορέα, την Air Malta στις απαιτήσεις της τουριστικής ζήτησης – καλύπτοντας με πτήσεις τσάρτερς την πρόσθετη τουριστική κίνηση που προκύπτει.

….Ακόμα θυμάμαι τον ήλιο να χάνεται πίσω από τα κάστρα και να πέφτει στη θάλασσα βάφοντας τα νερά με πορφύρα. Αυτή η σκηνή θα μου μείνει αξέχαστη κι είναι ένας από τους λόγους που αναπολώ αυτό το ταξίδι.