Η αρχαία πόλης Κάνοπους – στα βυθισμένα νερά της Μεσογείου

Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ  Κάνοπους – στα βυθισμένα νερά της Μεσογείου

Μέρος Τρίτο

Ιστορική Ανασκόπηση

Από τον 8ο π.Χ είναι καταχωρημένη η πόλη Κάνοπους  σε ελληνικά κείμενα, και από τον 8ο αιώνα μετά Χριστόν ησυχάζει βυθισμένη στα βάθη της θάλασσας.Εδώ συναντιόνταν ελληνική, ρωμαϊκή, ανατο-ρωμαϊκή-βυζαντινή και αιγυπτιακή κουλτούρα, πλησιέστερα στις εκβολές του Νείλου διαδοχικά  κατά εκατονταετηρίδες. Περίπου μπροστά από 1300 χρόνια βυθίστηκαν στη θάλασσα  μέρη της αρχαίας Αλεξάνδρειας καθώς επίσης και οι αρχαιότερες πόλεις  Κάνοπους και Ηράκλειον πιθανότατα διαμέσου σεισμών και τζουνάμι.

Πορτραίτο ενός Φαραώ. 30 Δυναστεία (380 -343 π.Χ.) Κάνοπους – Ανατολικά.

 Γεωλόγοι και αρχαιολόγοι θέλουν να αναζητήσουν, γιατί αυτές οι πόλεις έχουν καταστραφεί. Αιτία μπορεί να είναι η υπερχείλιση του θαλάσσιου καθρέπτη στη Μεσόγειο, και βραδεία υποχώρηση της ξηράς ή ξαφνικές νεροποντές διαμέσου σεισμών . Ήδη κατά τη διάρκεια της άνθισης ως μητρόπολη του εμπορίου θα μπορούσε να είχε αρχίσει στο Ηράκλειο η κατάρρευσή του.

  Όπως και η πόλη Κάνοπους  βρισκότανε το Ηράκλειο σε ένα αμμώδη βραχίονα του Νείλου. Το βύθισμα με δύο έκτακτες πλημμύρες του Νείλου τα έτη 741 και 742. Το λιμάνι της Αλεξάνδρειας υπέστη οχτώ φορές πλημμύρες του Νείλου, μεταξύ 320 και 1303 στο σεισμό που έλαβε χώρα στην Κρήτη. Το τελευταίο Τζουνάμι έριξε στη θάλασσα το φάρο της Αλεξάνδρειας.Κάνοπους ήτανε φημισμένη πόλη για τους ναούς, ιδιαίτερα για τους ναούς  του Θεού ΟΣΙΡΙΣ.

Σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία βρήκε η θεά ΙΣΙΣ στην πόλη  Κάνοπους το 40ο . μέρος του κομματιασμένου σώματος του ανδρός της ΟΣΙΡΙΣ που κομμάτιασε ο ΣΕΘ και διασκορπίστηκε σε όλην την Αίγυπτο. Ο Θεός ΟΣΙΡΙΣ που επίσης επέφερε την πλημμυρίδα , απεικονίζεται από τότε  σε μορφή ενός βάζου. . .Παράλληλα με την θέση ως θρησκευτικό κέντρο υπήρξε η πόλη Κάνοπους στην ρωμαϊκή εποχή επίσης φημισμένη ως περιοχή διασκέδασης, όπου λάβαιναν χώρα γενναιόδωρες γιορτές. Στην χριστιανική εποχή προέκυψε, δημιουργήθηκε εκεί  ένα σημαντικό μοναστήρι.

χρυσό δακτυλίδι του 6. – νωρίτερα του 8. αιώνα μετά Χριστόν, βυζαντινή εποχή. Κάνοπους-Ανατολικά

Κάνοπους από τους Αιγυπτίους ονομάζεται PERGUTI ,ήτανε κάτω από τους Πτολεμαίους (306/5-30 π.Χ. ) ως δημοφιλής τόπος ανάπαυσης των αρχόντων και της ακολουθίας τους, ένα σπουδαίο επίκεντρο πολιτικού πεδίου μεταξύ θρησκείας και εξουσίας, όπως το τρίγλωσσο διάταγμα του Κάνοπους, το 238 π. Χ. που καθόριζε την βασιλική πολιτική απέναντι στους αιγυπτιακούς ιερούς τόπους:

 « Αυτοί (οι άρχοντες) φρόντιζαν σε κάθε εποχή για την λατρεία του APIS, MNEVIS  και όλα τα θεϊκά στην Αίγυπτο σεβαστά ζώα, και αυτοί έδιναν μεγάλα πράγματα και πολλές δαπάνες αναλάμβαναν για να συντηρήσουν τις θεϊκές εικόνες, εκείνες που οι άθλιοι της Περσίας είχαν βγάλει από την Αίγυπτο. Ας θυμηθούμε και πάλι, ότι ο Αλέξανδρος χαιρετίστηκε στην Αίγυπτο ως απελευθερωτής.Η μεγαλειότητα του τράβηξε εναντίον των χωρών της Ασίας. Αυτός έσωσε τις εικόνες των θεών, τις έφερε στην Αίγυπτο και τις έδωσε στην θέση τους στους ναούς, όπου πρότερων είχαν αφαιρεθεί».

πορτραίτο του ΣΑΡΑΠΗΣ ( Θεός των νεκρών, της θεραπευτικής, της γονιμότητας και προστάτης των ναυτικών) 2. αιώνα προ Χριστού,ανασύρθηκε από το Ανατολικό Κάνοπους.

Το διάταγμα είναι 42 χρόνια παλαιότερα απ΄ ότι το διάταγμα της MEMPHIS-DEKRET από το φημισμένο βράχο της Ροσέτι.  Θ άθελα να συμπληρώσω όμως, ότι επίσης και οι άποικοι της Δυτικής Ευρώπης είχανε με τον Πυθαγόρα μερικά σημεία της πίστης και είχαν συμπληρώσει τις τρεις αρχές της αρχαίας ηθικής: Τίμα τους Θεούς και τους νεκρούς, να σέβεσαι τους επισκέπτες, να τιμάς τους γονείς σου» Paul Faure, Die Griechische Welt, Paris 1978, Stuttgart 1981, S. 380.

 Ας αναφέρουμε, ότι  και στον Κάνοπος  αναπτύχθηκε η πίεση στους μη χριστιανούς στην περιοχή, σε ένα φλογερό σημείο διαμάχης μεταξύ  και χριστιανών και μη χριστιανών της παλαιάς  θρησκείας , όπου εδώ στα ιέρεια έβρισκαν  οι μη χριστιανοί κρησφύγετο.

 Επίσης και στη Ρωμαϊκή εποχή ήτανε η πόλη Κάνοπους με την Αλεξάνδρεια συνδεδεμένη, ένας συχνά επισκεπτόμενος τόπος – με προσκυνητές ή και  εξαιτίας της φήμης της στη Μεσόγειο για τα κέντρα διασκέδασης. Κατά τον 4ο αιώνα έγινε η πόλη χριστιανική, αργότερα κάτω από την Ανατολική Ρώμη-Βυζάντιο, και το 642 έπεσε στους Άραβες.

Εποχή των Πτολεμαίων, Κάνοπους, Μέρος ενός βασιλικού δώρου στον ιερό τόπο του ΣΑΡΑΠΗΣ

Πηγή: Paul Faure, Die Griechische Welt, Paris 1978, Stuttgart 1981 Αegyptens Versunkene Schaetze, April 2007- Januar 2008, BonnJ.Brunschwig – GeoffreyLloyd: Das Wissen der Griechen – Eine Enzyklopaedie, Muenchen 2000,