Η μεταμεσονύχτια λειτουργία των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης και μέχρι τις πρωινές ώρες, δεν μπορεί να κατανοηθεί από κοινό νουν. Δεν μπορούν αυτοί οι χώροι διασκέδασης να λειτουργούν 8μ.μ-2π.μ; Πιστεύουν οι επιχειρήσεις αυτές ότι είναι πιο επικερδείς όταν λειτουργούν μετά τα μεσάνυχτα και έως τις 6π.μ; Διασχίζεις κεντρικές Λεωφόρους της Αττικής κατά τις πρωινές ώρες και όχι μόνο αστυνομία δεν υπάρχει για να ελέγξει την κατάσταση, αλλά τα περισσότερα φανάρια υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου, πράγμα το οποίο δεν συνάδει με την επιτρεπόμενη λειτουργία της νυχτερινής ζωής στη χώρα.
Νεαρός οδηγός λέει το ανακοινωθέν, στις 6π.μ ξημερώματα Σαββάτου «ΓΙΑ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ» ξέφυγε από την πορεία του, μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και προσέκρουσε σε διερχόμενο όχημα. Τα υπόλοιπα, γνωστά. Ή νεαρός οδηγός ξημερώματα Κυριακής παρέσυρε θανάσιμα και εγκατέλειψε οδηγό μηχανής ή πεζό και τα αίτια διερευνώνται. Έως πότε ΘΑ ΔΙΕΡΕΥΝΩΝΤΑΙ αυτά τα ίδια αίτια και να μην λαμβάνονται προληπτικά μέτρα για να τα αποφύγουμε;
Αν για οποιονδήποτε λόγο το κράτος δεν μπορεί να κουμαντάρει μία ασφαλή νυχτερινή ζωή στην χώρα τότε γιατί δεν την περιορίζει; Αφού η Διεύθυνση Τροχαίας δικαιολογεί την απουσία της και επικαλείται έλλειψη προσωπικού, γιατί το Υπουργείο Εσωτερικών και άλλοι αρμόδιοι φορείς δεν ζητούν την μείωση του ωραρίου λειτουργίας των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης;
Η Ελλάδα είναι πρώτη σε θανατηφόρα τροχαία «ατυχήματα» απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περίπου 2000 άνθρωποι χάνονται κάθε χρόνο στον τόπο μας από τροχαία ατυχήματα και άλλοι τόσοι τραυματίζονται βαριά.
Σε μία χώρα στην οποία το 40% των οδηγών που ευθύνονται για τα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα έχουν ποσοστό αλκοόλ στο αίμα περισσότερο του επιτρεπόμενου, το 0,25 mg ανά λίτρο εκπεμπόμενου αέρα τα οποία είναι τα ανώτερα επιτρεπόμενα όρια αλκοόλ σύμφωνα με τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας πρέπει να μειωθούν.
Τέσσερα στα δέκα τροχαία ατυχήματα οφείλονται σε μειωμένα αντανακλαστικά λόγω ξενυχτιού. Σε 20 έως 30% δε των ατυχημάτων όπου υπάρχει τραυματισμός ή θάνατος, αιτία είναι η κούραση.
Έχουμε γαλουχηθεί να ανεχόμαστε ένα παράλογο ωράριο διασκέδασης στο οποίο βολεύονται μόνο ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων και το οποίο ακολουθούμε πιστά και μηχανικά χωρίς να ξέρουμε το γιατί. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδρομών, οι έφηβοι εκπαιδεύονται στον αφύσικο αυτό τρόπο ζωής και μάλιστα με την έγκριση των καθηγητών τους.
Τι κάνει το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για να προστατεύσει τους μαθητές, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των σχολικών εκδρομών αλλά και κάθε Σαββατόβραδο; Γονείς αγωνιούν για τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά τους τις νύχτες και μη μπορώντας να αντιδράσουν στον φαύλο κύκλο, υποκλίνονται μπροστά σε νόμους και συνήθειες που εξυπηρετούν συμφέροντα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που η χώρα έχει διασυρθεί και ρεζιλευτεί από έκτροπα αρρωστημένων τουριστών σε τουριστικά μας θέρετρα λόγω του παρατεταμένου ωραρίου νυχτερινών κέντρων διασκέδασης. Τι κάνει γι αυτό το Υπουργείο Τουρισμού;
Το ωράριο λειτουργίας των νυχτερινών κέντρων δεν συνάδει καν με την Ορθοδοξία. Στο κάτω-κάτω, η Εκκλησία της Ελλάδας δε μπορεί να ανέχεται καθεστώς στο οποίο τα μέλη της γυρίζουν στο σπίτι την Κυριακή το πρωί όταν χτυπά η καμπάνα για την εκκλησία.
Δεν θα ‘πρεπε να επιβάλλει κανένας σε κανένα να κλείσει την επιχείρησή του όταν αυτή φυσικά λειτουργεί νόμιμα. Με ποιο δικαίωμα όμως αυτοί οι μερικοί εκμεταλλευόμενοι την νεανική απειρία και αθωότητα επιβάλλουν χωρίς ιδιαίτερο λόγο να κλείσουν πολλές οικογένειες τα σπίτια τους; Γιατί ωθούν νέα παιδιά «να κάνουν τη νύχτα μέρα» μ’ όλους τους κινδύνους που συνεπάγονται απ’ αυτό; Δεν μπορεί να είναι φυσιολογικό φαινόμενο η μεγάλη κοσμοσυρροή στα «επείγοντα» των εφημερευόντων νοσοκομείων μετά τα μεσάνυχτα και κατά τις πρωινές ώρες, κυρίως νέων, οι οποίοι έπεσαν θύματα τροχαίου, μέθης φυσιολογικής ή αφύσικης από ποτό βόμβα.
Επιβάλλεται να θεσπιστούν νόμοι οι οποίοι να περιορίζουν το ωράριο λειτουργίας των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης, να καθορίζουν τις ηλικίες των ατόμων που θα μπορούσαν να τα επισκέπτονται, τα ποτά που θα μπορούσαν να σερβίρονται στα κέντρα αυτά ανάλογα με την κατηγορία στην οποία θα ανήκουν, καθώς και το ωράριο μεταξύ του οποίου θα μπορούσαν κάποια απ’ αυτά να σερβίρουν οινοπνευματώδη ποτά. Να επιβάλλουν στα κέντρα αυτά την αναγραφή στην είσοδο και έξοδο του καταστήματός τους «Δεν οδηγούμε όταν πίνουμε». Η διεύθυνση των καταστημάτων αυτών να υποχρεώνεται να ανακοινώνει ότι ο οδηγός της παρέας δεν θα έπρεπε να καταναλώνει αλκοολούχα ποτά, όπως και να είναι υποχρεωμένη να αναλαμβάνει να καλεί ταξί που θα μετέφερε θαμώνες του καταστήματος στην περίπτωση που θα έχουν καταναλώσει αλκοολούχα ποτά. Επίσης, σ’ όλα τα τραπέζια και μπαρ των εν λόγω καταστημάτων να αναγράφεται «Το ποτό και το οδήγημα είναι ασυμβίβαστα».
Θα έπρεπε σε κάθε κέντρο νυχτερινής διασκέδασης με δυνατή μουσική, να υπάρχει ένας χώρος όπου οι επισκέπτες και κυρίως ο οδηγός να παραμένουν για ένα χρονικό διάστημα 10-15 λεπτών, να ηρεμούν και μετά να αποχωρούν. Η κατάσταση έκστασης που περιπίπτουν πολλοί θαμώνες οδηγοί μετά από χορό και δυνατή μουσική, μπορεί να είναι χειρότερη κι από κατανάλωση αλκοόλ.
Η λειτουργία των μεταμεσονύχτιων κέντρων διασκέδασης μόνο προβλήματα δημιουργεί. Εκτός από τα σοβαρά τροχαία ατυχήματα, τη χρήση ναρκωτικών, τη χρήση χαπιών έκστασης κ.τ.λ. με την αντιστροφή της νύχτας σε μέρα και αντίστροφα, κινδυνεύει η ψυχοσωματική υγεία των νέων, χάνεται και σβήνει η ισορροπία μεταξύ των μελών της οικογένειας, ανατρέπεται η σχέση του εφήβου με το σχολείο και την εκκλησία. Έμμεσες επιπτώσεις στην οικονομία του κράτους. Σ’ όλα αυτά τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα πολλοί κλείνουν τα μάτια, προσποιούνται ότι δεν τα βλέπουν, ότι δεν υπάρχουν και συνειδητά ή ασυνείδητα τα καλύπτουν. Διστάζουν να συζητήσουν για αλλαγές μήπως και κατηγορηθούν για οπισθοδρομικότητα, μήπως και θεωρηθούν ότι δεν συμβαδίζουν με το καινούριο, το μοντέρνο, το ρεύμα της εποχής. Διότι οι ίδιοι βαθιά μέσα τους είναι μπερδεμένοι και δεν ξεχωρίζουν τι είναι πρόοδος, τι είναι πολιτισμός και τι κατάντια.
Το άρθρο έχει δημοσιευθεί πρόσφατα σε εφημερίδες, έχει δε σταλεί σαν εισήγηση στα Υπουργεία Εσωτερικών, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων, Τουριστικής Ανάπτυξης, Επικρατείας, Πολιτισμού, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας. Έχει δε σταλεί ενημερωτικά στον αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, στο Πολιτικό γραφείο του κ. Πρωθυπουργού, στον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και σχεδόν σε όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.