Το «αγγελόψαρο» (Pterophyllum scalare)

Το «αγγελόψαρο» ίσως να είναι και το πιο δημοφιλές ψάρι στο hobby μας αφού συνδυάζει ομορφιά, ενδιαφέρον χαρακτήρα, είναι σχετικά εύκολο στην φροντίδα του και υπάρχει σε διάφορες χρωματικές ποικιλίες. Επιπροσθέτως, αποφέρει αρκετά καλή τιμή προς πώληση στα pet shops, πράγμα που προσελκύει πολλούς επίδοξους χομπίστες να δοκιμάσουν την τύχη τους στην αναπαραγωγή του. Αυτοί είναι μερικοί από τους κυριότερους λόγους που το κάνουν ένα τόσο επιτυχημένο και επιθυμητό είδος για τους περισσότερους ενυδρειόφιλους.

Έχουν ρομβοειδές σώμα, σχεδόν επίπεδο, που μοιάζει να είναι συμπιεσμένο πλευρικά, και εντυπωσιακά, μακριά πτερύγια, τα οποία τους δίνουν μια τριγωνική μορφή, ενώ το μεγάλο τους ουραίο πτερύγιο έχει σχήμα βεντάλιας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το ύψος τους είναι μεγαλύτερο απ’ ότι το μήκος τους, πράγμα που καθιστά αναγκαίο ένα ψηλό ενυδρείο για να τα φιλοξενήσει. Φτάνουν το τελικό μήκος των 12–15 cm ενώ το ύψος τους μπορεί να φτάσει και τα 20 cm. Το μικρό κεφάλι που διαθέτουν, καταλήγει σε ένα μυτερό στόμα ενώ τα περισσότερα του είδους έχουν βαθύ-κόκκινα μάτια.

Συνήθως είναι ντροπαλά και τρομάζουν εύκολα όταν πρωτοεισάγονται στο ενυδρείο. Αυτό συμβαίνει λόγω αλλαγής στις συνθήκες του νερού και του νέου περιβάλλοντος που θα κατοικήσουν. Προσφέροντάς τους τον κατάλληλο διάκοσμο, θα μπορέσουν να εγκλιματιστούν ευκολότερα στο νέο τους περιβάλλον και να δείξουν την ζωηράδα και τον χαρακτήρα που διαθέτουν. Σε πολλές περιπτώσεις, μαθαίνουν ακόμα και να τρώνε από το χέρι του ιδιοκτήτη τους! Είναι πολύ σημαντικό η προσαρμογή τους στο νέο χώρο να γίνει υπομονετικά έτσι ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το στρες που αναπόφευκτα θα υποστούν.

Πρόκειται για ψάρια που αρέσκονται να κολυμπούν κυρίως στα μεσαία τμήματα του ενυδρείου και εκτιμούν τον χαμηλό φωτισμό και την χαμηλή ροή. Τα P. scalare είναι παμφάγα και θα δεχθούν ζωντανές (daphniae, Artemia salina, white worms, grindal worms, λάρβες και προνύμφες εντόμων, τεμαχισμένο γαιοσκώληκα, κλπ), κατεψυγμένες και ξηρές τροφές. Έχει παρατηρηθεί ότι αν ταΐζονται συνεχώς με την ίδια τροφή, σταδιακά θα μειωθεί το ενδιαφέρον τους σε αυτήν. Μάλιστα, μπορούν να φτάσουν σε σημείο να μην την δέχονται πια. Γι’ αυτό, πρέπει να τους προσφέρεται ποικιλία τροφών. Αν ταΐζονται σωστά, τρώνε με ιδιαίτερη λαιμαργία, πράγμα απολύτως φυσιολογικό.

Μάλιστα η λαιμαργία τους αποτελεί δείκτη για το πόσο υγιή είναι. Πολλοί χομπίστες, για να βεβαιωθούν ότι τρώνε σωστά τα ψάρια τους, φτάνουν σε σημείο να τα ταΐζουν υπερβολικά, επιβαρύνοντας το φίλτρο και διακινδυνεύοντας την βιολογική ισορροπία του ενυδρείου. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να τους παρέχουμε καθαρό νερό με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αφού είναι ευαίσθητα ακόμα και σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις αμμωνίας, νιτρωδών και νιτρικών ιόντων. Εκτελώντας μερικές αλλαγές νερού (τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού όγκου του ενυδρείου) κάθε εβδομάδα (δύο φορές την εβδομάδα ή και συχνότερα είναι προτιμότερο) βοηθά στο να μένουν οι τιμές αυτές σε μηδενικά επίπεδα. Επίσης, ιδιαίτερο βάρος πρέπει να δοθεί στο σύστημα φίλτρανσης που θα επιλεχθεί, αφού πρέπει να τηρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, χωρίς όμως να δημιουργεί μεγάλη κινητικότητα στο νερό.