Νέγρης Θεόδωρος

Νέγρης, Θεόδωρος (Κων/πολη, 1790-Ναύπλιο, 1824)
Πολιτικός, από τις πιο ικανές, αλλά και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του Αγώνα. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και ανέπτυξε επωφελή δραστηριότητα. Οι ενέργειές του όμως για ν’ ανακαλύψει την Ανώτατη Αρχή έθεσαν σε κίνδυνο τους Φιλικούς οι οποίοι σχεδίασαν και την εκτέλεσή του. Αποβιβάστηκε τον Απρίλιο του 1821 στην Τήνο και δήλωσε την πρόθεσή του να παραμείνει στην επαναστατημένη Ελλάδα. Ο Δημήτριος Υψηλάντης εκτιμώντας τις πρώτες θετικές του ενέργειες ως φιλικού τον δέχτηκε, χωρίς όμως να του προσφέρει κάποιο αξίωμα.
Στην Καλαμάτα, όπου τον απομόνωσε, προσπάθησε να προσεταιριστεί τους στρατιωτικούς και να υπονομεύσει κάθε προσπάθεια οργάνωσης τακτικού στρατού. Με τη μεσολάβηση του Μαυροκορδάτου επιτεύχθηκε η συγκατάθεση του Δ. Υψηλάντη για συμμετοχή του Νέγρη στη διοίκηση της Ρούμελης και του ανατέθηκε η οργάνωση της Ανατολικής Ελλάδας. Συγκάλεσε συνέλευση στα Σάλωνα όπου ψηφίστηκε στις 19 Νοεμβρίου 1821 η «Νομική Διάταξις της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος».
Στο κείμενο αυτό, όπου εξέφρασε τις πολιτικές του πεποιθήσεις, διακρίνονται ορισμένες αρχές, ατελείς βέβαια, πολιτικής αυτοδιάθεσης και ατομικών ελευθεριών. Ο ίδιος εκλέχθηκε πρόεδρος του Αρείου Πάγου, της ανώτατης νομοθετικής, διοικητικής και δικαστικής αρχής. Πήρε μέρος στην Α’ Εθνοσυνέλευση. Μετά την Β’ Εθνοσυνέλευση αποσχίστηκε από το κόμμα του Μαυροκορδάτου και προσχώρησε στην πλευρά του Κολοκοτρώνη και του Ανδρούτσου διακηρύσσοντας δημοκρατικές απόψεις.
Όταν ο Κολοκοτρώνης δέχτηκε την αντιπροεδρία του Εκτελεστικού, ο Νέγρης παραμερίστηκε, προσκολλήθηκε στον Ανδρούτσο και με την ελπίδα ότι θα κατάφερνε να υπερφαλαγγίσει τον Μαυροκορδάτο συγκάλεσε συνέλευση των αρχηγών της Στερεάς στα Σάλωνα όπου κλήθηκε και ο Μπάϋρον. H συνέλευση αυτή ξεκίνησε τις εργασίες της τον Απρίλιο του 1824, αλλά ο θάνατος του ποιητή ματαίωσε τα σχέδια των πρωτεργατών της και ο Νέγρης απογοητευμένος επέστρεψε στο Ναύπλιο όπου και πέθανε από τύφο απομονωμένος και πάμφτωχος.