Έχουν μεγάλες διαφορές αρχαίοι και σύγχρονοι ακοντιστές ;

Στην αρχαιότητα, το ακόντιο που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές, ήταν ένα ξύλινο κοντάρι με μήκος ίσο περίπου με το ύψος ενός ανθρώπου. Είχε τη μια του άκρη μυτερή, για να μπορεί να καρφώνεται στον στόχο και ήταν ελαφρύτερο από αυτό που χρησιμοποιούσαν οι πολεμιστές.
Η κυριότερη διαφορά ανάμεσα στο αρχαίο και το σύγχρονο ακόντιο είναι ότι οι αθλητές στην αρχαιότητα προσάρμοζαν την «αγκύλη», μια λωρίδα δέρματος που σχημάτιζε θηλιά, στο κέντρο βάρους του ακοντίου.
Η αγκύλη υποβοηθούσε τη ρίψη του ακοντίου με δύο τρόπους: αύξανε τη δύναμη της ρίψης, γιατί έκανε ασφαλέστερη τη λαβή και έδινε στο ακόντιο μια περιστροφική κίνηση γύρω από τον άξονά του, που το σταθεροποιούσε στην πορεία του και το βοηθούσε να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση.
Υπήρχαν δύο μορφές ρίψης ακοντίου, η ρίψη ακοντίου στη μεγαλύτερη απόσταση και η ρίψη του σε προκαθορισμένο στόχο. Ο ακοντιστής έπρεπε, όπως και σήμερα, να διαθέτει σταθερό μάτι, δυνατό χέρι και ευλυγισία.