Σαδισμός

Γενετήσια διαστροφή, κατά την οποία ο φυσικός ή ηθικός βασανισμός άλλου ατόμου προκαλεί ηδονή στο διαστρεμμένο. Ο όρος προέρχεται από το όνομα του μαρκήσιου ντε Σαντ, που περιέγραφε στα μυθιστορήματα και διηγήματα του παθολογικές επιθυμίες με βασανισμούς, μαστιγώσεις, ταπεινώσεις κ.λπ. Τα θύματα του σαδιστή μπορεί να είναι άτομα του ίδιου ή του άλλου φύλλου, παιδιά ή ακόμη και ζώα.
Ο σαδισμός αρχίζει από την πρόκληση ελαφρού πόνου και φτάνει ως τη θανάτωση. Στην παλαιότερη αλλά και στη νεώτερη ιστορία της εγκληματολογίας αναφέρονται πολλές περιπτώσεις απάνθρωπου σαδισμού. Οι σαδιστές προέρχονται από έκφυλους, ηλίθιους, μικροκέφαλους προγόνους ή παρουσιάζουν οι ίδιοι διάφορα στίγματα εκφυλισμού και κάνουν τις σαδιστικές τους πράξεις από εσωτερική παρόρμηση ή από έμμονες ιδέες, πολλές φορές δε με πλήρη συνείδηση.