Συνειρμισμός

Στην ψυχολογία, θεωρία κατά την οποία η πνευματική ζωή στηρίζεται στη μηχανική σύνδεση των ψυχικών φαινομένων, που ανάμεσα τους δημιουργείται συνάρτηση σύμφωνα με ορισμένους νόμους. Ο όρος συνειρμός είναι ταυτόσημος προς τον όρο ανάπλαση, αφού η τελευταία συντελείται σύμφωνα με τους κανόνες του συνειρμού.
Οι όροι αυτοί λέγονται νόμοι του συνειρμού ή της ανάπλασης και είναι : 1. Νόμος του συνειρμού ή της συνύπαρξης. Κατά το νόμο αυτό, περιεχόμενα της συνείδησης συνδέονται μεταξύ τους και αποτελούν μια ενότητα έτσι, που να μπορούν αργότερα α αναπλάθονται από το μέρος του αντικειμένου, τον τόπο ή το χρόνο κ.λπ. που συνέβηκε.
2. Νόμος ακολουθίας ή της διαδοχής. Κατ’ αυτόν τα μέλη μιας σειράς, που περιέχεται στη συνείδηση, συνδέονται και μπορούν να αναπλάθονται με την ίδια πάλι σειρά. Τούτο συμβαίνει με την απαγγελία ποιημάτων. 3. Νόμος της ομοιότητας. Κατ αυτόν συνδέονται στενά όμοιες παραστάσεις. 4. νόμος της αντίθεσης, που υπάγεται στο νόμο της ομοιότητας.