ΜΑΖΕΥΕ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝ’ ΚΑΙ ΡΟΓΕΣ

Κάποιος μεγάλος αμπελοκτήμονας από τα Σπάτα της Αττικής , λέει η Ιστορία , με πολλά στρέμματα δικά του , μάζευε , κάθε χρόνο , ένα σωρό διαλεχτά σταφύλια . Κι έτσι από συνήθεια άφηνε πάνω στα κλήματα τα μικρά τσαμπιά να τα μαζεύουν οι φτωχοί του χωριού . Ήρθε όμως , μια δύσκολη χρονιά , που η σοδειά του ήταν λιγοστή και οι απολαβές ελάχιστες . Σε ερώτηση του γιου του αν έπρεπε να μαζεύουν και τα μικρά τσαμπιά , λέγεται πως ο πατέρας απάντησε : “Μάζευε κι ας είν΄ και ρόγες”.