ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΡΑΤΗ

Ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου (6. αι. π.Χ.) χαιρόταν τη ζωή για χρόνια ευτυχισμένος, έτσι που ο βασιλιάς της Αιγύπτου Άμασις, καθώς ανιστορεί ο Ηρόδοτος (3.39), ανησύχησε για τη μεγάλη αυτή ευτυχία –την υπερβολική για άνθρωπο, επειδή οι αρχαίοι πίστευαν πως «το θείον» είναι «φθονερόν» και οι θεοί δεν ανέχονται να έχουν οι άνθρωποι μια άδολη ευτυχία. Για το λόγο αυτό σύστησε ο Άμασις στον Πολυκράτη, για να ξεφύγει ενδεχόμενη μεγάλη συμφορά σταλμένη από τους θεούς, να προκαλέσει ο ίδιος ένα δυστύχημα στον εαυτό του, αποστερώντας τον κάτι που του ήταν αγαπητό. Τότε ο Πολυκράτης έριξε στη θάλασσα ένα δαχτυλίδι με σμαράγδι μα η τύχη του δε δέχτηκε την αυτόθελη θυσία και σε λίγες μέρες ξαναβρήκε ο Πολυκράτης το δαχτυλίδι μέσα σ’ ένα μεγάλο ψάρι, που του το πρόσφερε ένας ψαράς. Όταν το έμαθε ο Άμασις κατάλαβε πως δεν μπορεί να ξεφύγει ο άνθρωπος τη μοίρα του, αλλά και προτίμησε να κόψει τη φιλία τους για να μη λυπηθεί ύστερα με τη βέβαιη συμφορά που έβλεπε ν’ απειλεί το φίλο του. Ο Πολυκράτης μπλέχτηκε αργότερα σε πόλεμο με τους Πέρσες, νικήθηκε και πέθανε στο σταυρό. Θυμούμαστε το δαχτυλίδι του Πολυκράτη με αφορμή κάποιον που φαίνεται να είναι ο αγαπημένος της τύχης ή που προσπαθεί άδικα να ξεφύγει μια αναπόφευκτη συμφορά.